Tungkol sa Biblia (1)

Tungkol sa Biblia (1)

Paano dapat lapitan ang Biblia tungkol sa paniniwala sa Diyos? Ito ay isang tanong ng prinsipyo. Bakit natin pinag-uusapan ang tanong na ito? Dahil sa hinaharap ay ikakalat mo ang ebanghelyo at palalawakin ang gawain ng Kapanahunan ng Kaharian, at hindi sapat na pag-usapan lamang ang gawain ng Diyos ngayon. Upang palawakin ang Kanyang gawa, mas mahalaga na maayos moang mga lumang paniniwala sa relihiyon ng tao at lumang paraan ng paniniwala, at iwan ang mga ito na lubos na kumbinsido—at ang pagtungo sa puntong ito ay nagsasangkot sa Bibilia. Sa maraming taon, ang mga kinaugalian na paraan ng paniniwala ng mga tao (ng Kristiyanidad, ang isa sa tatlong pangunahing relihiyon ng mundo) ay ang basahin ang Biblia; ang paglihis mula sa Biblia ay hindi paniniwala sa Panginoon, ang paglihis mula sa Biblia ay isang masamang uri ng kulto, at maling hidwang paniniwala, at kahit na basahin pa ng mga tao ang ibang mga libro, ang pundasyon ng mga librong ito ay dapat ang pagpapaliwanag sa Bibilia.
Na ang ibig sabihin, kung sasabihin mo na naniniwala kasa Diyos, dapat mong basahin ang Biblia, dapat mong kainin at inumin ang Biblia, at sa labas ng Biblia hindi ka dapat sumamba ng ibang libro na hindi kasangkotang Biblia. Kung gagawain mo iyon, samakatwid pinagtataksilan mo ang Diyos. Mula ng panahon nang mayroong Biblia, ang paniniwala ng mga tao sa Panginoon ay ang paniniwala sa Biblia. Sa halip na sabihing ang mga tao ay naniniwala sa Panginoon, mas mabuti na sabihing sila ay naniniwala sa Biblia; sa halip na sabihin nila na sinimulan na nila ang pagbabasa ng Biblia, mas mabuti na sabihin na sinimulan na nila ang paniniwala sa Biblia; at sa halip na sabihin nilang nanumbalik sila sa Panginoon, mas mabuting sabihin na sila'y nanumbalik sa Biblia. Sa ganitong paraan, sinasamba ng mga tao ang Biblia na parang ito ay Diyos, na parang ito ay kanilang dugong-buhay at ang kawalannito'y tulad ng kawalan ng kanilang mga buhay. Tinitingnan ng mga tao ang Biblia bilang kasingtaas gaya ng Diyos, at may mga tao na nakikita ito na mas mataas pa kaysa sa Diyos. Kung ang mga tao ay hindi taglay ang gawa ng Banal na Espiritu, kung hindi nila nadarama ang Diyos, maaari silang magpatuloy mamuhay—ngunit sa oras na mawala sa kanila ang Biblia, o mawala ang mga bantog na kabanata at kasabihan mula sa Biblia, sa gayon parang nawala na ang kanilang buhay. At kaya, sa oras na naniwala ang tao sa Panginoon nag-uumpisa na nilang basahin ang Biblia, at kabisahin ang Biblia, at mas marami sa Biblia na kanilang makakabisa, mas napapatunayan nila ang kanilang pagmamahal sa Panginoon at ang kanilang pananampalataya. Ang mga taong nakapagbasa ng Biblia at naibibigkas ito sa iba ay mabuting mga kapatid na lalaki at babae. Sa lahat ng mga taong nakalipas, ang pananampalataya ng mga tao at katapatan sa Panginoon ay sinusukat ayon sa lawak ng kanilang pag-unawa sa Biblia. Payak na hindi nauunawaan ng karamihan ng mga tao kung bakit sila kailangang maniwala sa Diyos, o kung paano maniwala sa Diyos, at walang ibang gagawin kundi bulag na humanap ng palatandaan upang maunawaan ang mga kabanata sa Biblia. Hindi nila kailanman hinanap ang landas ng gawa ng Banal na Espiritu; sa hinabahaba, wala silang ibang ginawa kundi desperadong mag-aral at mag-imbestiga ng Biblia, at walang sinumang humanap ng bagong gawa ng Banal na Espiritu sa labas ng Biblia, walang ibang lumihis mula sa Biblia, o nagtangkang umalis mula sa Biblia. Sa lahat ng mga nakaraang taon pinag-aralan ng mga tao ang Biblia, nakahanap sila ng mga paliwanaga at nagsikap na maglaan ng gayong daming trabaho; marami rin silang pagkakaibang opinyon tungkol sa Biblia, na kung saan walang katapusan nilang pinagtatalunan, gaya ng halos dalawang libong magkakaibang denominasyon na nabuo ngayon. Silang lahat ay nagnanais makahanap ng ilang tanging mga paliwanag, o mas malalim na mga misteryo sa Biblia, nais nilang galugarin ito, at makita ito sa likuran ng gawain ni Jehovah sa Israel, o likuran ng gawain ni Jesus sa Judea, o karagdagang mga misteryo na walang sinumang nakakaalam. Ang paglapit ng mga tao sa Biblia ay isangpagkahumaling at pananampalataya, at walang sinuman ang ganap na klaro sa loob ng istorya at sustansya ng Biblia. Kaya, ang resulta sa ngayon ay, ang mga tao ay mayroon pa ring di-maisalarawang pakiramdam ng kahiwagaan pagdating sa Biblia; higit pa doon, sila'y nahuhumaling dito, at may pananampalataya rito. Ngayon, lahat ay nagnanais na mahanap ang mga propesiya ng mga gawa sa huling mga araw sa Biblia, nais nilang matuklasan kung anong trabaho ang ginagawa ng Diyos sa huling mga araw, at kung anong mga pangitain ang naroon sa huling mga araw. Sa paraang ito, ang kanilang pagsamba sa Biblia ay nagiging mas taimtim, at habang mas papalapit sa huling mga araw, mas higit na tiwala ang inilalaan nila sa mga propesiya ng Biblia, partikular sa tungkol doon sa mga huling araw. SA ganoong bulag na paniniwala sa Biblia, na may tulad na pagtitiwala sa Biblia, wala silang pagnanais na hanapin ang gawain ng Banal na Espiritu. Sa mga pagkakaintindi ng mga tao, sa isip nila ang Biblia lamang ang magdadala ng gawa ng Banal na Espiritu; sa Biblia lamang nila makikita ang mga yapak ng Diyos; sa Biblia lamang nakatago ang mga misteryo ng mga gawain ng Diyos; sa Biblia lamang—wala sa ibang libro o mga tao—ang makakapaglinaw ng lahat tungkol sa Diyos at ang kabuuan ng Kanyang gawain; ang Biblia ang maaaring maghatid ng gawa ng langit sa lupa; at parehong ang Biblia ang maaaring magsimula at magwakas ng mga kapanahunan. Sa mga pagkakakaintinding ito, walang inklinasyon ang mga tao na hanapin ang gawa ng Banal na Espiritu. Kaya, gaano man kalaki ang tulong na nagawa ng Biblia sa tao noong nakalipas, ito’y naging isang balakid sa pinakabagong gawa ng Diyos. Kung wala ang Biblia, maaaring hanapin ng mga tao ang mga yapak ng Diyos sa ibang dako, ngunit ngayon, ang Kanyang mga yapak ay "nakapaloob" sa Biblia, at ang pagpapalawak ng Kanyang pinakabagong gawa ay naging mas mahirap, at isang pataas na pakikipaglaban. Ito lahat ay dahil sa kilalang mga kabanata at mga kasabihan mula sa Biblia, pati iba't ibang mga propesiya ng Biblia. Ang Biblia ay naging isang idolo sa isip ng mga tao, ito ay naging isang malaking palaisipan sa kanilang mga utak, at simpleng hindi na nila kayang maniwala na maaaring eksklusibong makakagawa ang Diyos sa Biblia, hindi nila kayang maniwala na ang mga tao ay maaaring makita ang Diyos sa labas ng Biblia, mas lalong hindi nila kayang maniwala na ang Diyos ay maaaring lumisan sa Biblia sa panahon ng huling gawa at magsimula ng panibago. Ito ay hindi maarok ng mga tao; sila ay hindi dito makapaniwala, at hindi rin nila maisip ito. Ang Biblia ay naging isang malaking balakid sa pagtanggap ng mga tao sa bagong gawain ng Diyos, at pinahirap nito na palawakin ang bagong gawa. Kaya, kung hindi ninyo nauunawaan ang loob na istorya ng Biblia, hindi kayo magtatagumpaysa pagkalat ng ebanghelyo, ni hindi kayo makapagpapatunay sa bagong gawa. Kahit na, ngayon, hindi ninyo binabasa ang Biblia, kayo pa rin ay lubos na nagigiliwan dito, na sinasabi, maaaring ang Biblia ay wala sainyong mga kamay, ngunit marami kayong pagkaunawa na nagmula rito. Hindi ninyo nauunawaan ang pinagmulan ng Biblia o ang sa loob ng istorya tungkol sa nakaraang dalawang yugto ng gawain ng Diyos. Kahit na hindi kayo kumakain o umiinom ng Biblia, dapat ninyong maunawaan ang Biblia, dapat ninyong matamo ang tamang kaalaman sa Biblia, at tanging sa paraang ito malalaman ninyo kung anoang tungkol sa 6,000-taon na plano sa pamamahala ng Diyos. Gagamitin ninyo ang mga bagay na ito upang mapaniwala ang mga tao, para ipakilala sa kanila na ang agos na ito ang tamang daan, para ipakilala sa kanila na ang landas na inyong tinatahak ngayon ay landas ng katotohanan, na siyang ginagabayan ng Banal na Espiritu, at hindi pa binuksan ninuman.

Noong unang panahon, bago pa sa Kapanahunan ng Biyaya nagbabasa ang mga tao ng Biblia, ngunit sa panahong iyon mayroon lamang Lumang Tipan; walang Bagong Tipan. Mula nang magkaroon ng Lumang Tipan ng Biblia, sinimulan ng tao ang pagbabasa ng banal na kasulatan. Matapos na ang paggabay ni Jehova sa kanya ay nagwakas, isinulat ni Moises ang Genesis, Exodo, at Deuteronomio.... Inalala niya ang gawain ni Jehova sa oras na iyon, at isinulat ito. Ang Biblia ay isang aklat ng kasaysayan. Siyempre, ito rin ay naglalaman ng ilan sa mga hula ng mga propeta, at siyempre, ang mga hulang ito ay hindi nangangahulugan na kasaysayan. Napapaloob sa Biblia ang ilang bahagi—hindi lamang panghuhula, o gawa ni Jehova, o mayroon lamang sulatin ni Pablo. Kailangan ninyong malaman kung gaano karaming mga bahagi ang napapaloob sa Biblia; ang Lumang Tipan ay naglalaman ng Genesis, Exodo..., at mayroon ding mga aklat ng hula na kanilang isinulat. Sa katapusan, ang Lumang Tipan ay nagtatapos sa Aklat ni Malakias. Itinatala nito ang gawa saKapanahunan ng Kautusan, na siyang pinamunuan ni Jehova; mula sa Genesis hanggang Libro ng Malakias, ito ay komprehensibong tala ng lahat ng gawa ng Kapanahunan ng Kautusan. Sa madaling salita, ang Lumang Tipan ay tala ng lahat ng karanasng ng tao na ginabayan ni Jehova sa Kapanahunan ng Kautusan. Noong Kapanahunan ng Kautusan sa Lumang Tipan, ang karamihan ng mga propeta na inalagaan ni Jehova aynagbanggit ng hula para sa Kanya, nagbigay sila ng mga panuto sa iba't ibang mga tribo at bansa, at hinulaan ang gawa na gagawin ni Jehova. Ang mga inalagaang taona ito ay nabigyan ng Espiritu ng propesiya ni Jehova: Kanilang nakita ang mga pangitain mula kay Jehova, at narinig ang Kanyang boses, at kaya sila'y nabigyan-inspirasyon Niya at nagsulat ng propesiya. Ang gawa na kanilang ginawa ay pahayag ng tinig ni Jehova, gawa ito ng propesiya na kanilang ginawa sa ngalan ni Jehova, at ang gawa ni Jehova noong panahong iyon ay simpleng gabayan ang mga tao sa paggamit sa Espiritu; hindi Siya nagkatawang-tao, at hindi nakita ng mga tao ang Kanyang mukha. Kaya, pinapag-iral Niya angmaraming propeta upang magawa ang Kanyang trabaho, at binigyan sila ng mga orakulo na kanilang ipinamana sa bawat tribo at lahi ng Israel. Ang kanilang mga gawa ay bigkasin ang propesiya, at ang ilan sa kanila'y sinulat ang mga tagubilin ni Jehova sa kanila upang maipakita sa iba. Inalagaan ni Jehova ang mga taong ito upang salitain ang propesiya, upang hulaan ang gawa ng hinaharap o ang gawa na dapat pang matapos sa oras na iyon, upang makita ng mga tao ang nakakamangha at karunungan ni Jehova. Ang mga aklat na ito ng propesiya ay sadyang naiiba sa ibang mga aklat ng Biblia; sila ay mga salita na binigkas o sinulat ng mga binigyan ng Espiritu ng propesiya—ng mga nagkamit ng mga pangitan o boses mula kay Jehova. Bukod sa mga aklat ng propesiya, ang lahat ng iba sa Lumang Tipan ay mga talaan na gawa ng mga tao matapos magawa ni Jehova ang Kanyang gawain. Ang mga librong ito ay hindi makakapalit sa mga hulang sinabi ng mga propeta na pinapag-iral ni Jehova, katulad ng Genesis at Exodo na hindi maikukumpara sa Libro ni Isaias at sa Libro ni Daniel. Ang mga propesiya ay winikabago ipinatupad ang gawa; ang ibang libro, sa mga oras na ito, ay isinulat bago pa ito natapos, na siya namang kakayanan ang mga tao. Ang mga propeta ng oras na iyon ay nabigyang-inspirasyon ni Jehova at nagwika ng ilang propesiya, maraming salita ang winika, at hinulaan nila ang mga bagay ng Kapanahunan ng Biyaya, pati na rin ang pagkasira ng mundo sa huling mga araw—ang gawain ni Jehova na binalak gawin. Itinala ng lahat ng mga natitirang libro ang gawang tinapos ni Jehova sa Israel. Kaya, kapag inyong binasa ang Biblia, binabasa ninyo mismo kung ano ang ginawa ni Jehova sa Israel; ang Lumang Tipan ng Biblia ay pangunahing nagtala ng gawain ni Jehova sa paggabay sa Israel, ang paggamit Niya kay Moises upang gabayan ang mga Israelita palabas ng Ehipto, na nag-alis sa kanila ng mga kadena ng Paraon, at dinala sila sa kaparangan, matapos noon ay pumasok sila sa Canaan at ang lahat nang sumunod dito ay ang kanilang buhay sa Canaan. Ang lahat bukod dito ay mga tala ng gawain ni Jehova sa buong Israel. Lahat ng nakatala sa Lumang Tipan ay gawain ni Jehova sa Israel, ito'y gawa ni Jehova sa lupa kung saan nilikha Niya sina Adan at Eba. Mula nang opisyal na sinimulan ng Diyos na pamunuan ang mga tao sa mundo matapos ni Noe, ang lahat ng nakatala sa Lumang Tipan ay gawa ng Israel. At bakit walang nakatala na kahit anong gawa lampas sa Israel? Dahil ang lupain ng Israel ay ang duyan ng sangkatauhan. Sa simula, walang ibang bansa maliban sa Israel, at si Jehova ay di gumawa sa ibang lugar. Sa paraang ito, kung ano ang nakasulat sa Biblia ay pulos gawa sa Israel nang oras na iyon. Ang mga salitang winika ng mga propeta, ni Isaias, Daniel, Jeremias, at Ezekiel ... ang kanilang mga salita ay hula ng Kanyang ibang gawa sa mundo, hinuhulaan nila ang gawa ng Mismong Diyos na si Jehova. Ang lahat ng ito ay mula sa Diyos, ito ay ang gawa ng Banal na Espiritu, at bukod sa mga aklat na ito ng mga propeta, lahat ng iba ay tala ng mga taong nakaranas ng mga gawain ni Jehova nang panahong iyon.

Ang gawain ng paglikha ay nangyari bago ang sangkatauhan, ngunit dumating lamang ang Aklat ng Genesis matapos magkaroon ng sangkatauhan; ito ay isang aklat na isinulat ni Moises noong Kapanahunan ng Kautusan. Ito ay tulad ng mga bagay na nangyayari sa inyo sa araw na ito: Pagkatapos nilang mangyari, sinusulat ninyo ang mga ito para ipakita sa mga tao sa hinaharap, at para sa mga tao sa hinaharap, ang inyong mga naitala ay bagay na nangyari noong nakalipas na panahon—ito’y wala nang iba kundi isang kasaysayan. Ang mga bagay na naitala sa Lumang Tipan ay gawain ni Jehova sa Israel, at kung saan ang nakatala sa Bagong Tipan ay gawain ni Jesus noong Kapanahunan ng Biyaya; itinala nila ang gawa na tinapos ng Diyos sa dalawang magkaibang kapanahunan. Ang Lumang Tipan ay nagtatala ng gawain ng Diyos noong Kapanahunan ng Kautusan, at kaya ang Lumang Tipan ay makasaysayang libro, habang ang Bagong Tipan ay bunga ng gawain sa Kapanahunan ng Biyaya. Nang simulan ang bagong gawa, ang mga librong ito ay naluma—at kaya, ang Bagong Tipan ay isa ring pangkasaysayang libro. Siyempre, ang Bagong Tipan ay hindi kasing- sistematiko tulad ng Lumang Tipan, o nagtatala ng kasing-daming mga bagay. Ang lahat ng maraming salita na winikani Jehova ng Lumang Tipan ay nakatala sa Biblia, samantala ilan lamang sa mga salita ni Jesus ang nakatala sa Apat na Ebanghelyo. Siyempre, marami ring natapos na gawa si Jesus, ngunit hindi ito naitala nang madetalye. Na mas kakaunti ang naitala sa Bagong Tipan ay dahil sa kung gaano karaming gawa ang nagawa ni Jesus; ang dami ng Kanyang gawa noong tatlo-at-kalahating taon sa mundo at yaong ginawa ng mga apostol ay higit na kakaunti kaysa sa gawain ni Jehova. At sa gayon, mas kaunti ang mga libro sa Bagong Tipan kaysa sa Lumang Tipan.

Anong uri ng libro ang Biblia? Ang lumang tipan ay ang gawain ng Diyos sa Kapanahunan ng Kautusan. Ang Lumang Tipan ng Biblia ay nagtatala ng lahat ng gawain ni Jehova noong Kapanahunan ng Kautusan at ang Kanyang gawain ng paglikha. Ang lahat ng ito ay nagtatala ng gawana tinapos ni Jehova, at ito ay wakasang tumatapos sa mga salaysay ng gawain ni Jehova sa Libro ng Malakias. Ang Lumang Tipan ay nagtatala ng dalawang pirasong gawa na tinapos ng Diyos: Ang isa ay ang gawain ng paglikha, at ang isa ay pag-aatas ng mga kautusan. Ito ay parehong gawain na ginawa ni Jehova. Ang Kapanahunan ng Kautusan ay kumakatawan sa gawain ng Diyos sa ilalim ng pangalan ni Jehova; ito ay kabuuan ng mga gawa na pangunahing ipinatupad sa ilalim ng pangalan ni Jehova. Kaya, ang Lumang Tipan ay nagtatala ng gawain ni Jehova, at ang Bagong Tipan ay nagtatala ng gawain ni Jesus, gawa na siyang pangunahing ipinatupad sa ilalim ng pangalan ni Jesus. Karamihan sa kahalagahan ng pangalan ni Jesus at gawain na Kanyang ginawaay nakatala sa Bagong Tipan. Sa panahon ng Lumang Tipan, binuo ni Jehova ang templo at altar sa Israel, ginabayan Niya ang buhay ng mga Israelita sa mundo, nagpapatunay na sila ang Kanyang bayang pinili, ang unang grupo ng mga tao na Kanyang pinili sa mundo at katulad ng Kanyang sariling puso, ang unang grupo na personal Niyang pinamunuan; sa madaling salita, ang labindalawang tribo ng Israel ay ang mga unang pinili ni Jehova, at kung kaya ang Diyos ay palaging nakikipagtrabaho sa kanila, hanggang sa katapusan ng gawain ni Jehova sa Kapanahunan ng Kautusan. Ang ikalawang yugto ng gawain ay ang gawa ng Kapanahunan ng Biyaya ng Bagong Tipan, at ito ay isinagawa sa tribo ng Juda, isa sa labindalawang tribo ng Israel. Na ang saklaw ng gawain ay mas maliit ay dahil si Jesus ay Diyos na nagkatawang-tao. Si Jesus ay gumawa lamang sa buong lupain ng Judea, at gumawa lamang ng tatlo-at-kalahating taon ng gawain; sa gayon, ang nakatala sa Bagong Tipan ay malayong malagpasan ang bilang ng gawa na nakatala sa Lumang Tipan. Pangunahing nakatala ang gawain ni Jesus sa Kapanahunan ng Biyaya sa Apat na mga Ebanghelyo. Ang landas na dinaanan ng mga tao ng Kapanahunan ng Biyaya ay ang pinakamababaw na pagbabago sa kanilang disposisyon sa buhay, na kung saan ang ilan ay nakatala sa mga sulat. Ang mga sulat ay nagpapakita kung paano gumawa ang Banal na Espiritu noong oras na iyon. (Siyempre, hindi alintana kung si Pablo ay kinsatigo o tinamaan ng kamalasan, sa trabahong ginawa niya siya ay tinuruan ng Banal na Espiritu, siya'y ginamit ng Banal na Espiritu noong oras na iyon; si Pedro, rin, ay ginamit ng Banal na Espiritu, ngunit hindi kasing-dami ang kanyang ginawa di-tulad ng kay Pablo. Mula sa mga sulat na sinulat ni Pablo makikita kung paano gumawa ang Banal na Espiritu noong oras na iyon; ang landas na tinahak ni Pablo ay ang tama, wasto ito, at ito'y daanan ng Banal na Espiritu.)

Kung nais mong makita ang gawa ng Kapanahunan ng Kautusan, at makita kung paano ang mga Israelita sumunod sa landas ni Jehova, sa gayon dapat mong basahin ang Lumang Tipan; kung nais mong maunawaan ang gawa ng Kapanahunan ng Biyaya, sa gayon dapat mong basahin ang Bagong Tipan. Ngunit paano mo makikita ang mga gawain sa huling mga araw? Kailangan ninyong tanggapin ang pamumuno ng Diyos ng ngayon, at magsimulang gumawa ng trabaho sa araw na ito, dahil ito'y bagong gawa, at wala pang nakapagtatala nito sa Biblia. Ngayon, ang Diyos ay nagkatawang-tao at pumili ng iba sa Tsina. Ang Diyos ay gumagawa sa mga taong ito, nagpapatuloy Siyang gumawa ng Kanyang gawain sa mundo, nagpapatuloy mula sa gawa sa Kapanahunan ng Biyaya. Ang gawain ng araw na ito ay isang landas na hindi pa kailanman nalakaran ng tao, at landas na walang sinuman ang nakakita. Ito ay gawa na hindi kailan pa man nagawa—ito ay pinakabagong gawa ng Diyos sa mundo. Kaya, ang gawa na hindi pa nagawa noon ay hindi kasaysayan, dahil ang ngayon ay ngayon, at hindi pa nagiging nakaraan. Hindi alam ng mga tao na ang Diyos ay ay nakagawa nang mas higit, mas bagong gawain sa mundo, at sa labas ng Israel, na ito’y nawala na sa saklaw ng Israel, at lampas sa panghuhula ng mga propeta, na ito’y bago at kahanga-hangang gawa na wala sa mga propesiya, at mga bagong gawa na lampas sa Israel, at gawa na hindi maaaring maramdaman o akalain ng mga tao. Paanong ang Biblia ay naglalaman ng malinaw na mga talaan ng nasabing gawa? Sino ang maaaring magtala ng bawat piraso ng gawa ngayon, nang walang makakaligtaan, na mauuna muna? Sino ang maaaring magtala nitong mas makapangyarihan, mas matalinong gawa na sumasalungat sa kinaugalian na nasa lumang inaamag na libro? Ang gawa ng araw na ito ay hindi kasaysayan, at dahil dito, kung nais ming lumakad sa bagong landas ngayon, sa gayon kailangan mong lisanin ang Biblia, dapat kanghumayo lampas sa mga libro ng propesiya o kasaysayan na nasa Biblia. Matapos lamang ng iyon maaari kang makalakad sa bagong landas nang maayos, at sa gayon lamang kayo makakapasok sa bagong kaharian at sa bagong gawain. Dapat mong maunawaan kung bakit, ngayon, hinihiling sa iyo na huwag basahin ang Biblia, kung bakit mayroong ibang gawa na hiwalay sa Biblia, kung bakit ang Diyos ay hindi na naghanap nang mas bago, mas detalyadong kasanayan sa Biblia, kung bakit sa halip ay mayroong mas makapangyarihang gawa sa labas ng Biblia. Ito ang lahat ng dapat ninyong maunawaan. Kailangan mong malaman ang pagkakaiba sa pagitan ng luma at bagong gawa, at kahit na hindi mo binabasa ang Biblia, dapat kaya mo itong mapag-aralan; kung hindi, sasambahin mo pa rin ang Biblia, at magiging mahirap ito para sa iyo na makapasok sa bagong gawa at sumailalim sa mga bagong pagbabago. Yamang mayroong mas mataas na paraan, bakit mag-aaral nang mas mababa, wala-na-sa- panahong paraan? Yamang may bagong mga pagbigkas, at mas bagong gawa, bakit mamumuhay sa gitna ng lumang makasaysayang mga talaan? Ang mga bagong pagbigkas na maaaring makapaglaan sa inyo, na nagpapatunay na ito ay bagong gawa; ang mga lumang talaan ay hindi ka papagsawain, o tutugon sa iyong kasalukuyang pangangailangan, na nagpapatunay na sila'y kasaysayan, at hindi gawa ng dito at ngayon. Ang pinakamataas na paraan ay ang pinakabagong gawa, at sa bagong gawa, kahit gaano pa kataas ang daan ng nakaraan, ito pa rin ay kasaysayan ng mga pagninilay ng mga tao, at kahit gaano pa ang halaga nito bilang sanggunian, ito pa rin ay lumang landas. Kahit na ito ay naitala sa "banal na aklat," ang lumang landas ay kasaysayan; kahit na walang nakatala nito sa "banal na aklat," ang bagong landas ay ang dito at ngayon. Ang ganitong paraan maaari kang iligtas, at maaari kang magbago sa ganitong paraan, dahil ito ay gawa ng Banal na Espiritu.

Dapat ninyong maunawaan ang Biblia—ang gawang ito ay ang pinaka-kailangan! Ngayon, hindi mo kailangang basahin ang Biblia, dahil walang bago dito; lahat ito ay luma. Ang Biblia ay isang makasaysayang aklat, at kung iyong kinain at inimon ang Lumang Tipan sa Kapanahunan ng Biyaya—kung iyong ipinatupad kung ano ang kinailangan sa oras ng Lumang Tipan noong Kapanahunan ng Biyaya—maaaring tanggihan ka ni Jesus, at kondenahin ka; kung ipinatupad mo ang Lumang Tipan sa gawa ni Jesus, ikaw sana’y naging isang Pariseo. Kung, ngayon, ipinag-isa ninyo ang Luma at Bagong Tipan upang kainin at inumin, at ipatupad, kung gayon kokondenahin ka ng Diyos ng ngayon; kayoay maiiwan sa gawa ng Banal na Espiritu ngayon! Kung kumain kayo ng Lumang Tipan, at kumain ng Bagong Tipan, sa gayon kayo ay nasa labas ng daloy ng Banal na Espiritu! Sa panahon ni Jesus, pinamunuan ni Jesus ang mga Hudyo at ang lahat ng sumunod sa Kanya ayon sa gawa ng Banal na Espiritu sa Kanya noong oras na iyon. Hindi Niya ginamit ang Biblia bilang basehan ng Kanyang ginawa, kundi nagsalita ayon sa Kanyang gawain; hindi Niya pinakinggan kung ano ang sinabi ng Biblia, o naghanap Siya sa Biblia ng landas upang pamunuan ang Kanyang mga tagasunod. Mula sa kung saan Siya nagsimula ng gawa, ipinalaganap Niya ang daan ng pagsisisi—isang salita kung saan walang pagbanggit sa mga propesiya sa Lumang Tipan. Hindi lamang Siya kumilos ayon sa Biblia, kundi Siya ay namuno rin sa bagong daan, at gumawa ng bagong gawain. Kahit kailan hindi Siya sumangguni sa Biblia kapag Siya ay nangangaral. Sa Kapanahunan ng Kautusan, walang sinuman ang nakagawa ng Kanyang mga milagro ng pagpapagaling sa may sakit at pagpapalayas ng mga demonyo. Ang Kanyang gawa, Kanyang mga tinuro, Kanyang awtoridad—walang gumawa nito noong Kapanahunan ng Kautusan. Simple lang na ginawa ni Jesus ang Kanyang mas bagong gawain, at kahit na maraming tao ang kumondena sa Kanya gamit ang Biblia—at gumamit pa ng Lumang Tipan para ipako Siya—ang Kanyang gawain ay nalagpasan ang Lumang Tipan; kung ito man ay hindi, bakit ipinako Siya ng mga tao sa krus? Hindi ba dahil ito ay walang binanggit sa Lumang Tipan sa Kanyang pagtuturo, at ang Kanyang kakayahan na magpagaling ng may sakit at magpalayas ng mga demonyo? Ang Kanyang gawain ay para maghatid ng bagong daan, hindi ito para kusang "maghanap ng away" laban sa Biblia, o para kusang tapusin ang Lumang Tipan. Siya ay simpleng dumating upang isagawa ang Kanyang ministeryo, upang dalhin ang mga bagong gawa sa mga naghahangad at naghahanap sa Kanya. Hindi Siya dumating upang ipaliwanag ang Lumang Tipan o ayunan ang gawa nito. Ang Kanyang gawa ay hindi para pahintulutan ang Kapanahunan ng Kautusan na magpatuloy sa pagyabong, dahil ang Kanyang gawa ay walang konsiderasyon sa kung ang Biblia ba ay batayan nito; simpleng dumating si Jesus upang gawin ang gawa na dapat Niyang gawin. Kaya, hindi Niya ipinaliwanag ang mga propesiya ng Lumang Tipan, o gumawa Siya ng ayon sa mga salita ng Kapanahunan ng Kautusan ng Lumang Tipan. Hindi Niya pinansin ang sinabi ng Lumang Tipan, wala Siyang pakialamkung ang Kanyang gawa ay sinang-ayunan o hindi, at walang pakialam kung ano ang alam ng iba sa Kanyang gawain,o kung paano nila kinondena ito. Simple Niyang ipinagpatuloy ang gawa na dapat Niyang gawin, kahit na maraming tao ang gumamit ng mga hula ng mga propeta ng Lumang Tipan upang kondenahin Siya. Sa mga tao, lumitaw ito na parang ang Kanyang gawain ay walang batayan, at mayroong higit pa dito na siyang kabalintunaan ng mga talaansa Lumang Tipan. Hindi ba ito kahangalan? Ang doktrina ba ay kailangang ilapat sa gawa ng Diyos? At ito ba ay dapat ayon sa mga hula ng mga propeta? Matapos ang lahat, alin ang mas dakila: Ang Diyos o ang Biblia? Bakit kailangan ang gawain ng Diyos ay kaayon sa Biblia? Maaari kayana ang Diyos ay walang karapatan na higitan ang Biblia? Hindi ba maaaaringlisanin ng Diyos ang Biblia at gumawa ng iba pang gawain? Bakit si Jesus at ang Kanyang mga alagad ay hindi sumusunod sa Araw ng Pamamahinga? Kung pananatilihin Niya ang Araw ng Pamamahinga at mangangaral ayon sa mga utos ng Lumang Tipan, bakit hindi tumutupad si Jesus sa Araw ng Pamamahinga matapos Niya dumating, ngunit sa halip naghugas ng mga paa, nagtaklob ng ulo, hinati-hati ang tinapay, at uminom ng alak? Hindi ba itong lahat ay wala sa mga utos ng Lumang Tipan? Kung pinarangalan ni Jesus ang Lumang Tipan, bakit Niya hinamon ang mga doktrinang ito? Dapat mong malaman kung alin ang nauna, ang Diyos o ang Biblia! Dahil Panginoong ng Araw ng Pamamahinga, Siya ba'y maaaring ding maging Diyos ng Biblia?

Ang gawain na ginawa ng Jesus sa panahon ng Bagong Tipan ay nagbukas ng bagong gawa: Hindi Siya gumawa ayon sa gawain ng Lumang Tipan, ni hindi rin Siya naglapat ng mga salita na sinabi ni Jehova ng Lumang Tipan. Ginawa Niya ang Kanyang sariling gawain, at gumawa Siya ng mas bagong gawain, at gawain na mas mataas kaysa sa kautusan. Kaya, sinabi Niya: “Huwag ninyong isiping ako'y naparito upang sirain ang kautusan o ang mga propeta: ako'y naparito hindi upang sirain, kundi upang ganapin.” Kaya, alinsunod sa kung ano ang natapos Niya, maraming mga doktrina ang nasira. Dinala Niya ang mga alagad sa mga palayan upang manguha at kumain ng mga ulo ng butil, hindi Niya sinunod ang Araw ng Pamamahinga, at sinabing “ang Anak ng tao ay panginoon din naman ng sabbath.” Sa oras na iyon, ayon sa mga tuntunin ng mga Israelita, kung sinuman ang hindi sumunod sa Araw ng Pamamahinga ay babatuhin hanggang kamatayan. Si Jesus, gayunpaman, ay hindi pumasok sa templo osumunod sa Araw ng Pamamahinga, at ang Kanyang gawa ay hindi nagawa ni Jehova sa oras ng Lumang Tipan. Kaya, ang gawain na ginawa niJesus ay nahigitanangkautusan ng Lumang Tipan, ito ay mas mataas kaysa doon, at ito ay di-ayon doon. Noong Kapanahunan ng Biyaya, hindi gumawa si Jesus ayon sa kautusan ng Lumang Tipan, nilabanan Niya ang mga doktrinang iyon. Ngayon may mga taong sumusunod parin sa Biblia, at partikular sa kautusan ng Lumang Tipan—hindi ba nito ipinagkakaila ang gawa ni Jesus? Nagsasabi ang ilang mga tao na ang Biblia ay isang banal na aklat, na ito ay dapat na basahin, at sinasabi ng ilang mga tao na ang gawain ng Diyos ay dapat na magpakailanmang ipatupad, na ang Lumang Tipan ay tipan ng Diyos sa mga Israelita, at hindi maaaring iwaksi, at ang Araw ng Pamamahinga ay dapat laging tinutupad! Hindi ba sila katawa-tawa? Bakit hindi sinusunod ni Jesus ang Araw ng Pamamahinga? Siya ba'y nagkakasala? Sino ang maaaring makatanaw lampas sa mga nasabing bagay? Hindi alintana kung paano man ninyo basahin ang Biblia, magiging imposibleng malaman ang gawain ng Diyos gamit ang kapangyarihan ng tao sa pag-unawa. Hindi lamang ikaw ang makakakuha ng dalisay na kaalaman ng Diyos, ngunit ang iyong mga pag-unawa ay magiging mas kapansin-pansin, tulad ng masisimulanmong lumaban sa Diyos. Kung hindi dahil sa pagkakatawang-tao ng Diyos ngayon, ang mga tao ay mawawalan ng kanilang sariling mga pagkakaintindi, at sila'y mamamatay sa gitna ng pagkakastigo ng Diyos.