Una ay nilikha ng Diyos si Adan at Eba, at lumikha rin Siya ng ahas. Sa lahat ng mga bagay, ang ahas ay ang pinakamakamandag; ang katawan nito ay nagtataglay ng lason, at ginamit ni Satanas ang lasong ito. Ang ahas na iyon ang tumukso kay Eba upang magkasala. Nagkasala si Adan pagkatapos ni Eba, at silang dalawa ay napagtanto ang masama sa mabuti. Kung alam ni Jehova na tutuksuhin ng ahas si Eba, at tutuksuhin ni Eba si Adan, bakit Niya inilagay ang lahat sa isang hardin? Kung kaya Niyang hulaan ang mga bagay na ito, bakit Niya nilikha ang ahas at inilagay sa loob ng Hardin ng Eden? Bakit nagkaroon ng punong may prutas na may kaalaman sa kabutihan at kasamaan ang Hardin ng Eden? Sinadya ba Niyang kainin nila ang bunga? Nang dumating si Jehova, wala kina Adan at Eba ang nagtangkang harapin Siya, at iyon ang oras na nalaman ni Jehova na kinain nila ang bunga ng puno ng kaalaman ng mabuti at masama at naging biktima ng panlilinlang ng ahas. Sa katapusan isinumpa Niya ang ahas, at isinumpa Niya sina Adan at Eba. Walang kaalam-alam si Jehova na sila ay kumain ng bunga na mula sa puno. Naging tiwali ang sangkatauhan hanggang sa punto ng pagiging masama at malaswa, hanggang sa punto na ang mga bagay na kanilang inipon sa kanilang mga puso ay masasama at baluktot; silang lahat ay marurumi. Pinagsisihan ni Jehova ang paglikha sa sangkatauhan. Pagkatapos noon ay ipinagpatuloy Niya ang gawaing lipulin ang mundo sa pamamagitan ng baha, na kung saan si Noe at ang kanyang mga anak ay nakaligtas. Ang ilang bagay ay hindi talaga kasing-unlad at higit sa kaya ng tao na katulad ng inaakala ng karamihan. Ang iba ay nagtatanong: Dahil alam ng Diyos na ipagkakanulo Siya ng arkanghel, bakit Niya ito nilikha? Ito ang mga katotohanan: Nang ang mundo ay hindi pa umiiral, ang arkanghel ang pinakadakila sa mga anghel sa langit. Mayroon itong kapangyarihan na higit sa mga ibang anghel sa langit; ito ang awtoridad na ibinigay sa kanya ng Diyos. Maliban sa Diyos, ito ang pinakadakila sa mga anghel sa langit. Nang nilikha ng Diyos kinalaunan ang sangkatauhan, nagsagawa ng mas malaking kataksilan ang arkanghel sa Diyos sa lupa. Sinasabi Ko na ipinagkanulo nito ang Diyos dahil nais nitong pamahalaan ang sangkatauhan at malampasan ang awtoridad ng Diyos. Ang arkanghel ang nanukso kay Eba tungo sa kasalanan; ginawa ito dahil nais nitong itatag ang kaharian nito sa lupa at tuksuhin ang sangkatauhan na pagtaksilan ang Diyos at sa halip ay sundin ito. Nakita nito na maraming bagay ang sumunod dito; ang mga anghel ay sumunod dito, gayundin ang mga tao sa lupa. Ang mga ibon at hayop, mga puno, mga kagubatan, mga bundok, mga ilog, ang lahat ng mga bagay sa lupa ay nasa pangangalaga ng tao—iyon ay, sina Adan at Eba—habang sina Adan at Eba ay sumusunod dito. Hinangad nga ng arkanghel na malampasan ang awtoridad ng Diyos at pagtaksilan ang Diyos. Kinalaunan ay pinamunuan Niya ang maraming anghel upang ipagkanulo ang Diyos, anupa’t naging iba’t-ibang maruruming espiritu ang mga ito. Hindi ba’t ang pagsulong ng sangkatauhan hanggang sa araw na ito ay dulot ng katiwalian ng arkanghel? Naging ganito lamang ang sangkatauhan ngayon dahil ipinagkanulo ng arkanghel ang Diyos at ginawa nitong tiwali ang sangkatauhan. Ang bawat hakbang sa gawaing ito ay hindi kasing-payak at karaniwan na katulad ng iniisip ng tao. May dahilan kung bakit isinagawa ni Satanas ang pagtataksil nito, ngunit hindi maunawaan ng mga tao ang isang payak na bagay. Bakit nilikha ng Diyos ang langit at lupa at ang lahat ng bagay, at nilikha rin si Satanas? Dahil labis na kinamumuhian ng Diyos si Satanas, at si Satanas ang Kanyang kaaway, bakit Niya nilikha si Satanas? Sa paglikha kay Satanas, hindi ba’t lumikha rin Siya ng kaaway? Sa katotohanan ay hindi lumikha ng kaaway ang Diyos; sa halip, lumikha Siya ng anghel, at kinalaunan ay pinagtaksilan Siya ng anghel. Ang katayuan nito ay napadakila at nagnais itong pagtaksilan ang Diyos. Ang ilan ay magsasabi na ito ay nagkataon lamang, ngunit ito rin ay isang hindi maiiwasang kaganapan. Ito ay pareho sa kung paanong hindi maiiwasan ng isang tao ang mamatay pagdating sa takdang gulang; ang mga bagay ay sumulong sa isang tiyak na yugto. May ilang nakatatawang nagsasabi: Dahil si Satanas ang Iyong kaaway, bakit Mo ito nilikha? Hindi Mo ba alam na pagtataksilam Ka ng arkanghel? Hindi Mo ba kayang dumungaw mula sa walang hanggan tungo sa walang hanggan? Hindi Mo ba alam ang kalikasan nito? Dahil tiyak na alam Mong ipagkakanulo Ka nito, bakit Mo ito ginawang arkanghel? Kahit na ipagwalang-bahala na ang pagtataksil nito, pinamunuan pa rin nito ang maraming anghel at bumaba sa mundo ng mga mortal upang itiwali ang sangkatauhan; hanggang sa araw na ito, hindi Mo pa rin natatapos ang Iyong anim na libong taong plano sa pamamahala. Tama ba ito? Hindi mo ba inilalagay ang Iyong sarili sa mas maraming abala kaysa sa kinakailangan? May ilan pa ring nagsasabi: Kung hindi ginawang tiwali ni Satanas ang sangkatauhan sa kasalukuyang panahon, hindi ililigtas ng Diyos ang sangkatauhan sa paraang ito. Sa kasong ito ang karunungan ng Diyos at pagka-makapangyarihan ay hindi sana nakita; na kung saan maihahayag ang Kanyang karunungan? Lumikha nga ang Diyos ng sangkatauhan para kay Satanas; sa hinaharap ibubunyag ng Diyos ang Kanyang pagka-makapangyarihan—kung hindi, paano malalaman ng tao ang karunungan ng Diyos? Kung hindi Siya nilabanan ng tao at naging suwail sa Kanya, hindi na sana kakailanganin na ihayag ang Kanyang mga pagkilos. Kung Siya sana ay sasambahin at susundin ng lahat ng Kanyang nilikha, wala sana Siyang gawaing gagawain. Ito ay mas malayo sa katotohanan ng mga bagay, sapagaka’t walang marumi sa Diyos, at kaya’y hindi Siya makakalikha ng dumi. Ibinubunyag Niya ang Kanyang mga gawa ngayon nang sa gayon ay matalo Niya ang Kanyang mga kaaway, upang iligtas ang sangkatauhan, na Kanyang nilikha, upang talunin ang mga demonyo at si Satanas, na kinamumuhian Siya, pinagtataksilan at nilalabanan Siya, kung saan ang lahat ay nasa ilalim ng Kanyang dominyon at pag-aari noon pa man; nais Niyang talunin ang mga demonyong ito at sa pagsasagawa nito ay ibubunyag ang Kanyang kapangyarihan sa lahat ng mga bagay. Ang sangkatauhan at ang lahat ng mga bagay sa lupa ay nasa ilalim ng sakop ni Satanas at nasa ilalim ng sakop ng masama. Nais ng Diyos na ibunyag ang Kanyang mga pagkilos sa lahat ng mga bagay nang sa gayon ay makilala Siya ng mga tao, at matalo si Satanas at lubos-lubos na lipulin ang Kanyang mga kaaway. Ang kabuuan ng Kanyang gawain ay matutupad sa pamamagitan ng pagbubunyag ng Kanyang mga pagkilos. Ang lahat ng mga nilikha Niya ay nasa ilalim ng sakop ni Satanas, at dahil doon nais Niyang ibunyag ang Kanyang pagka-makapangyarihan sa kanila, at matalo si Satanas. Kung walang Satanas, hindi Niya sana kakailanganing ibunyag ang Kanyang mga pagkilos. Kung hindi dahil sa panliligalig ni Satanas, nilikha Niya sana ang sangkatauhan at pinamunuan sila upang manirahan sa Hardin ng Eden. Bakit hindi Niya ibinunyag ang Kanyang mga pagkilos para sa mga anghel o sa arkanghel bago ang pagtataksil ni Satanas? Kung nakilala lamang Siya ng mga anghel at arkanghel, at sinunod din Siya noong simula, sa gayon hindi Niya sana isinagawa ang mga walang kabuluhang mga pagkilos ng gawain. Dahil sa pag-iral ni Satanas at ng mga demonyo, nilabanan Siya ng mga tao at sila ay napuno ng suwail na disposisyon, dahil doon ninais na ibunyag ng Diyos ang Kanyang mga pagklilos. Dahil nais Niyang makipag-digma kay Satanas, dapat Niyang gamitin ang Kanyang sariling awtoridad upang matalo si Satanas at gamitin ang lahat ng Kanyang mga pagkilos upang talunin si Satanas; sa paraang ito, ang Kanyang gawain ng pagliligtas na ginagawa sa sangkatauhan ay magiging daan upang makita ng mga tao ang Kanyang karunungan at pagka-makapangyarihan. Ang gawaing isinasagawa ng Diyos ngayon ay makabuluhan at hindi sa kahit na anong paraan ay katulad nang sinasabi ng mga tao: “Hindi ba magkasalungat ang gawain na Iyong isinasagawa? Hindi ba’t ang sunud-sunod na gawaing ito ay pagsasanay lamang sa pagpapahirap sa Iyong Sarili? Nilikha Mo si Satanas, at pagkatapos ay hinayaan Mo itong Ikaw ay pagtaksilan at labanan. Nilikha Mo ang sangkatauhan, at ito ay ibinigay mo kay Satanas, at Iyong pinahintulutan sina Adan at Eba na matukso. Dahil sinadya Mong gawin ang lahat ng ito, bakit Mo kinamumuhian ang sangkatauhan? Bakit Mo itinatakwil si Satanas? Ang mga ito ba ay hindi Mo sariling ginawa? Ano ang mayroon upang ito’y Iyong kamuhian?” Maraming balintunang tao ang magsasabi ng mga iyon. Nais nilang mahalin ang Diyos, ngunit sa kanilang mga puso sila ay naghihimutok tungkol sa Diyos—ito rin ay magkasalungat! Hindi mo nauunawaan ang katotohanan, napakarami mong hindi pangkaraniwang mga saloobin, at sinasabi mo na ito ay pagkakamali ng Diyos—isang kabalintunaan! Ikaw ang pinagsalawahanang katotohanan; hindi ito pagkakamali ng Diyos! Ang ilang mga tao ay dumaraing nang paulit-ulit: Ikaw ang Siyang lumikha kay Satanas, at ibinigay mo ang sangkatauhan kay Satanas. Ang sangkatauhan ay nagtataglay ng makadiyablong disposisyon; sa halip na sila ay patawarin, sila ay Iyong kinamuhian hanggang sa isang antas. Sa simula minahal Mo ang sangkatauhan hanggang sa isang antas. Iyong ibinagsak si Satanas sa mundo ng mga tao, at ngayon ay kinamumuhian Mo ang sangkatauhan. Ikaw ay Siyang namumuhi at nagmamahal sa sangkatauhan—ano ang kapaliwanagan nito? Hindi ba’t ito’y magkasalungat? Kahit paano man ninyo itong tingnan, ito ang nangyari sa langit; pinagtaksilan ng arkanghel ang Diyos sa ganitong paraan, at ginawang tiwali ang sangkatauhan sa ganitong paraan at nagpatuloy hanggang sa kasalukuyan sa ganitong pamamaraan. Kahit paano man ninyo ito sabihin, ito ang buong salaysay. Gayuman, dapat ninyong maunawaan na isinasagawa ng Diyos ang mga gawain ngayon upang kayo ay iligtas, at upang matalo si Satanas.
Dahil ang anghel ay bukod-tanging mahina at walang taglay na mga kakayahan, ito ay magiging mapagmataas kapag binigyan ng awtoridad, lalo na ang arkanghel, na ang katayuan ay mas mataas kumpara sa ibang anghel. Ang arkanghel ang hari ng lahat ng mga anghel. Namuno ito sa milyun-milyong anghel, at sa ilalim ni Jehova ang kapangyarihan nito ay nilampasan ang awtoridad ng kahit na sinong anghel. Nais nitong gawin ang lahat ng bagay, at pamunuan ang mga anghel sa mundo ng tao upang pangasiwaan ang mundo. Sinabi ng Diyos na Siya ang nangangasiwa sa mundo; ang sabi ng arkanghel ay siya ang mangangasiwa nito, kaya’t mula noon pinagtaksilan nito ang Diyos. Sa langit, lumikha ang Diyos ng panibagong mundo. Ninais ng arkanghel na pangasiwaan ang mundong ito at bumaba rin sa mundo ng tao. Pahihintulutan ba ito ng Diyos? Kaya’t hinampas Niya itong pababa at patungo sa hangin. Magmula nang itiwali nito ang sangkatauhan, ang Diyos ay nakipagdigma laban dito upang iligtas ang sangkatauhan; ginamit Niya ang anim na libong taon upang ito ay matalo. Ang inyong pagkaintindi sa Diyos na makapangyarihan sa lahat ay hindi kaayon sa gawain na ginagawa ng Diyos ngayon; hindi ito gumagawa nang may kasanayan at talaga namang kabalintunaan! Sa katunayan, inihayag lamang ng Diyos ang arkanghel bilang Kanyang kaaway matapos nitong pagtaksilan ang Diyos. Dahil lamang sa pagtataksil nito kaya niyurakan nito ang sangkatauhan matapos dumating sa mundo ng mga tao, dahil na rin sa dahilang ito kaya sumulong sa yugtong ito ang sangkatauhan. Kasunod nito, nakipagsumpaan ang Diyos kay Satanas: Ikaw ay Aking tatalunin at ililigtas ang sangkatauhan, ang Aking nilikha. Sa simula ay hindi nahikayat si Satanas at nagsabi, Sa totoo lang, ano ba ang makakaya Ninyong gawin sa akin? Talaga bang kaya Ninyo akong ihampas sa hanging? Talaga bang kaya Ninyo akong talunin? Matapos pabagsakin ito ng Diyos sa hangin, hindi Niya ito binigyan ng pansin at nagsimulang iligtas ang sangkatauhan at isagawa ang Kanyang sariling gawain, sa kabila ng patuloy na panliligalig ni Satanas. Lahat na kayang gawin ni Satanas ay utang na loob nito sa kapangyarihan na ibinigay dito ng Diyos; isinama nito ang lahat ng mga bagay sa hangin at itinago hanggang sa araw na ito. Inihampas ito ng Diyos sa hangin ngunit hindi binawi ang awtoridad nito, kaya ito ay nagpatuloy sa pagtiwali ng sangkatauhan. Ang Diyos, sa isang banda, ay nagsimulang iligtas ang sangkatauhan, na ginawang tiwali ni Satanas matapos silang likhain. Hindi ibinunyag ng Diyos ang Kanyang mga pagkilos habang Siya ay nasa langit; ngunit, bago ang paglikha ng mundo, pinahintulutan Niya ang mga tao na makita ang gawa sa mundong Kanyang nilikha sa langit at pinamunuan ang mga tao sa itaas ng langit. Sila ay binigyan Niya ng karunungan at katalinuhan, at pinamunuan ang mga tao na manirahan sa mundong iyon. Mangyari pa, wala sa inyo ang nakarinig na nito noon. Kinalaunan, pagkatapos likhain ng Diyos ang sangkatauhan, nagsimula ang arkanghel na itiwali ang sangkatauhan; sa mundo, lahat ng sangkatauhan ay nasa kaguluhan. Ito ang panahon kung kailan Niya sinimulan ang digmaan laban kay Satanas, at ito lamang ang panahon na nakita nga ng mga tao ang Kanyang mga pagkilos. Sa simula, ang Kanyang mga pagkilos ay lingid sa sangkatauhan. Matapos maihampas sa hangin si Satanas, inalala nito ang sarili nitong mga bagay, at ibinaling ng Diyos ang Sarili Niya sa Kanyang sariling gawain, patuloy na nakikipaglaban dito, hanggang sa mga huling araw. Ngayon na ang panahon kung kailan dapat mawasak si Satanas. Sa simula, binigyan ito ng Diyos ng awtoridad, at nang lumipas at ito’y inihampas ng Diyos sa hangin, ngunit nanatili itong suwail. Nang lumipas, sa lupa, ginawa nitong tiwali ang sangkatauhan, ngunit sa katunayan, ang Diyos ay naroon sa mundo at pinamamahalaan ang sangkatauhan. Ginagamit ng Diyos ang Kanyang pamamahala ng mga tao upang talunin si Satanas. Sa pagtitiwali ng mga tao, dinadala ni Satanas ang kapalaran ng mga tao sa katapusan at ginugulo ang gawain ng Diyos. Sa isang banda, ang gawain ng Diyos ay ang pagliligtas sa sangkatauhan. Alin sa mga hakbang sa sariling gawain ng Diyos ang hindi para sa pagliligtas ng sangkatauhan? Alin sa mga hakbang ang hindi para sa paglilinis ng mga tao, upang sila ay gumawa nang pagkamatuwid at mamuhay sa paraang lumilikha ng wangis na maaaring mahalin? Si Satanas, gayunman, ay hindi ginagawa ito. Ginagawa nitong tiwali ang sangkatauhan; patuloy nitong isinasagawa ang kanyang gawaing pagtitiwali sa sangkatauhan sa buong daigdig. Siyempre, isinasagawa rin ng Diyos ang Kanyang sariling gawain. Hindi Niya binibigyang-pansin si Satanas. Kahit gaano kalaki ang awtoridad na mayroon si Satanas, ang awtoridad nito ay ibinigay pa rin ng Diyos; sa katunayan, ay hindi talaga ibinigay ng Diyos basta-basta ang lahat ng Kanyang awtoridad, kaya anuman ang gawin nito, hindi nito malalampasan ang Diyos at ito ay palaging hawak ng Diyos. Hindi ibinubunyag ng Diyos ang anuman sa Kanyang mga gawain sa langit. Binigyan Niya lamang si Satanas ng maliit na bahagi ng Kanyang awtoridad upang pahintulutan itong pamunuan ang mga anghel. Kaya, kahit na ano ang gawin nito, hindi nito malalampasan ang awtoridad ng Diyos, dahil ang orihinal na awtoridad na ibinigay ng Diyos ay may hangganan. Habang gumagawa ang Diyos, nanliligalig si Satanas. Sa mga huling araw, tatapusin nito ang panggugulo; gayundin, ang gawain ng Diyos ay matatapos, at ang uri ng tao na nais gawing ganap ng Diyos ay matatapos. Pasulong na pinangungunahan ng Diyos ang mga tao; ang Kanyang buhay ay tubig na buhay, hindi masusukat at walang hangganan. Ginawang tiwali ni Satanas ang tao hanggang sa isang antas; sa katapusan, ang buhay na tubig ng buhay ay gagawing ganap ang tao, at magiging imposible para kay Satanas na makialam at maisagawa ang gawain nito. Kaya, ganap na matatamo ng Diyos ang mga taong ito. Ayaw pa rin itong tanggapin ni Satanas hanggang ngayon; patuloy nitong inilalaban ang sarili sa Diyos, ngunit hindi nagbibigay-pansin ang Diyos. Ang sabi Niya, Ako ay magiging matagumpay laban sa lahat ng mga puwersa ng kadiliman ni Satanas at laban sa mga impluwensya ng kadiliman. Ito ang gawain na dapat isagawa sa katawang-tao, at ito rin ang kahulugan ng pagkakatawang-tao. Ito ay upang matapos ang yugto ng gawain sa pagtalo kay Satanas sa mga huling araw, upang lipulin ang lahat ng bagay na pag-aari ni Satanas. Hindi mapipigilan ang pagtatagumpay ng Diyos laban kay Satanas! Sa katunayan ay matagal nang nabigo si Satanas. Nang ang ebanghelyo ay lumaganap sa lugar ng malaking pulang dragon, iyon ay, kung kailan ang Diyos na nagkatawang-tao ay nagsimulang gumawa at ang gawaing ito ay nasimulan, si Satanas ay lubos na natalo, dahil ang pagkakatawang-tao ay upang talunin si Satanas. Nakita ni Satanas na ang Diyos ay muling naging tao at nagsimula muling magsagawa ng Kanyang gawain, at nakita nito na walang hukbo ang makapagpapatigil sa gawain. Kaya’t ito ay nagulat nang makita nito ang gawain at hindi na nagtangkang magsagawa ng iba pang gawain. Sa simula ang akala ni Satanas ay nagtataglay ito ng maraming karunungan, at ginagambala at ginugulo nito ang gawain ng Diyos; ngunit, hindi nito inaasahang muling nagkatawang-tao ang Diyos, at sa Kanyang gawain, ginamit ng Diyos ang pagkasuwail nito upang magsilbing pagbubunyag at paghatol sa sangkatauhan, at sa gayon ay malupig ang sangkatauhan at matalo ito. Mas matalino ang Diyos kaysa rito, at ang Kanyang gawain ay lampas sa gawa nito. Samakatuwid, isinaad ko noong nakaraan ang mga sumusunod: Ang Aking gawain ay isinasagawa bilang sagot sa mga pandaraya ni Satanas. Sa katapusan, ibubunyag Ko ang Aking pagka-makapangyarihan at ang kawalang-kapangyarihan ni Satanas. Kapag isinasagawa ng Diyos ang Kanyang gawain, si Satanas ay bumubuntot sa Kanyang likuran, hanggang sa katapusan ito ay tuluyang mawawasak hindi man lamang nito malalaman kung ano ang tumama rito! Mapagtatanto lamang nito ang katotohanan sa oras na ito ay nabasag at nadurog; sa oras na iyon ay nasunog na ito sa lawa ng apoy. Hindi kaya ito maging ganap na mahikayat pagkatapos? Dahil wala na itong mga magagamit pang pakana!
Ang bawat hakbang sa makatotohanang gawain na ito ang madalas na humihila pababa sa puso ng Diyos na may kalungkutan para sa sangkatauhan, nang sa gayon ang digmaan Niya laban kay Satanas ay tumagal nang 6,000 taon. Ang sabi ng Diyos: Hindi na Ako kailanman muling lilikha ng sangkatauhan, o magkakaloob ng awtoridad sa mga anghel. Mula sa oras na iyon, nang dumating ang mga anghel upang kumilos sa lupa, sinunod lamang nila ang Diyos upang magsagawa ng mga gawain. Hindi Niya kailanman binigyan ng awtoridad ang mga anghel. Paanong isinagawa ng mga anghel na nakita ng mga Israelita ang kanilang mga gawain? Ibinunyag nila ang kanilang mga sarili sa pamamagitan ng mga panaginip at inihatid ang mga salita ni Jehova. Nang nabuhay si Jesus tatlong araw matapos Siyang ipako sa krus, ang mga anghel ang tumulak sa malaking bato patungo sa gilid; hindi ito ginawa nang kusa ng Espiritu ng Diyos. Ganito lamang ang mga gawain na isinasagawa ng mga anghel; gawang pag-alalay lamang sila at walang awtoridad, dahil hindi sila kailanman pagkakaloobang muli ng kapangyarihan. Pagkatapos gumawa ng ilang panahon, ang mga tao na ginamit ng Diyos sa lupa ay inangkin ang katayuan ng Diyos at sinabing, Nais kong malampasan ang sansinukob! Nais kong tumayo sa pangatlong langit! Nais namin ang makamtan ang pinakamataas na kapangyarihan! Sila ay magiging mapagmataas matapos ang ilang araw na paggawa; nagnanais sila ng paghaharing pinakamataas na kapangyarihan sa lupa, nais nilang magtatag ng bagong nasyon, nais nila ang lahat ng bagay sa kanilang paanan at nais nilang tumayo sa pangatlong langit. Hindi mo ba alam na ikaw ay tao lamang na ginamit ng Diyos? Paano ka makaaakyat sa pangatlong langit? Bumaba ang Diyos sa lupa upang gumawa, tahimik at hindi umaangal, at umaalis nang patago pagkatapos maisagawa nang ganap ang Kanyang gawain. Hindi Siya dumaraing katulad ng ginagawa ng mga tao, sa halip makatotohanan Niyang isinasagawa ang Kanyang gawain. Ni pumapasok sa isang simbahan upang umiyak, lilipulin Ko kayong lahat! Kayo ay Aking isusumpa at kakastiguhin! Isinasagawa Niya lamang ang Kanyang gawain, at umaalis kapag Siya ay natapos. Ang mga relihiyosong pastor na nagpapagaling ng maysakit at nagpapalayas ng mga demonyo, nagsesermon mula sa pulpito, nangungusap nang mahahaba at magagarbong talumpati at tumatalakay sa mga hindi makatotohanang bagay, ay mayayabang hanggang sa kaibuturan! Sila ang mga inapo ng arkanghel!
Matapos Niyang isagawa ang Kanyang 6,000 taon ng gawain hanggang sa kasalukuyan, naibunyag na ng Diyos ang marami Niyang pagkilos, una sa lahat upang matalo si Satanas at mailigtas ang buong sangkatauhan. Ginagamit Niya ang pagkakataong ito upang pahintulutan ang lahat sa langit, ang lahat sa lupa, ang lahat ng nasasakop ng mga dagat gayundin ang lahat ng bagay sa lupa na nilikha ng Diyos na makita ang Kanyang pagka-makapangyarihan at upang makita ang lahat ng mga pagkilos ng Diyos. Sinusunggaban Niya ang pagkakataong talunin si Satanas upang ibunyag ang lahat ng Kanyang pagkilos sa sangkatauhan at pahintulutan ang mga tao na Siya ay sambahin at purihin ang Kanyang karunungan sa pagtalo kay Satanas. Ang lahat ng nasa lupa, sa langit at napapaloob sa karagatan ay nagbibigay sa Kanya ng kaluwalhatian, pinupuri ang Kanyang pagka-makapangyarihan, pinupuri ang lahat ng Kanyang mga pagkilos at isinisigaw ang Kanyang banal na pangalan. Ito ay patunay ng pagtalo Niya kay Satanas; ito ang patunay ng paglupig Niya kay Satanas; mas mahalaga, ito ay patunay ng Kanyang pagliligtas sa sangkatauhan. Ang buong nilikha ng Diyos ay nagbibigay sa Kanya ng kaluwalhatian, pinupuri Siya sa pagtalo sa Kanyang kaaway at matagumpay na pagbabalik at pinupuri Siya bilang dakilang matagumpay na Hari. Ang Kanyang layunin ay hindi lamang upang talunin si Satanas, kaya ang gawain Niya ay nakapagpatuloy sa loob ng 6,000 taon. Ginamit Niya ang pagkatalo ni Satanas upang iligtas ang sangkatauhan; ginamit Niya ang pagkatalo ni Satanas upang ibunyag ang lahat ng Kanyang mga pagkilos at ibunyag ang Kanyang kaluwalhatian. Siya ay magkakamit ng kaluwalhatian, at ang pulutong ng mga anghel ay makikita rin ang Kanyang kaluwalhatian. Ang mensahero sa langit, ang mga tao sa lupa at ang lahat ng sangnilikha sa lupa ay makikita ang kaluwalhatian ng Maylalang. Ito ang gawain na Kanyang isinasagawa. Ang sangnilikha Niya sa langit at lupa ay lahat makikita ang Kanyang kaluwalhatian, at magbabalik Siya nang matagumpay matapos na lubos na talunin si Satanas at pahihintulutan ang sangkatauhan na purihin Siya. Matagumpay Niyang makakamit ang parehong aspetong ito. Sa katapusan, ang lahat ng sangkatauhan ay malulupig Niya, at Kanyang lilipulin ang sinumang lalaban o susuway, ibig sabihin, lilipulin ang lahat ng kabilang kay Satanas. Nakikita mo ang lahat ng pagkilos ng Diyos ngayon, ngunit ikaw pa rin ay lumalaban at mga mapaghimagsik at hindi nagpapasakop; nagtatago ka ng maraming bagay sa iyong kalooban at ginagawa kung ano ang naisin; sinusunod mo ang iyong sariling pagnanasa, at mga kagustuhan—ito ay pagsuway; ito ay paglaban. Ang paniniwala sa Diyos na isinasagawa para sa laman, para sa sariling mga pagnanais, at para sa sariling mga kagustuhan, para sa mundo, at para kay Satanas, ay marumi; ito ay paglaban at pagsuway. Mayroong iba't-ibang uri ng paniniwala ngayon: Ang ilan ay naghahanap ng silungan mula sa sakuna, at ang ilan ay naghahanap upang makatanggap ng pagpapala, samantalang ang ilan ay nagnanais na maunawaan ang mga hiwaga at ang ilan ay sumusubok na makakuha ng salapi. Ang lahat ng ito ay paraan ng paglaban; ang lahat ng ito ay kalapastanganan! Ang sabihing ang isa ay nanlalaban o sumusuway—hindi ba’t ito’y tumutukoy sa mga bagay na ito? Maraming tao ngayon ang umaangal, bumibigkas ng mga reklamo o gumagawa ng mga paghatol. Ang lahat ng mga bagay na ito ay ginawa ng masama; ang mga ito ay panlalaban at pagsuway ng mga tao; ang mga ganoong tao ay kabilang at sinakop ni Satanas. Ang mga tao na kinakamtan ng Diyos ay ang mga lubos na nagpapasakop sa Kanya, ang mga ginawang tiwali ni Satanas ngunit nailigtas at nalupig ng Kanyang gawain ngayon, ang mga nakapagtiis ng mga kapighatian at sa katapusan ay lubusang nakamtan ng Diyos at hindi na namumuhay sa ilalim ng sakop ni Satanas at nakalaya sa pagiging di-pagkamatuwid, ang mga handang isabuhay ang kabanalan—ang mga ito ang pinakabanal na tao; sila ang mga banal. Kung ang iyong kasalukuyang mga pagkilos ay hindi tumutugma sa isang bahagi ng mga kinakailangan ng Diyos, ikaw ay aalisin. Ito ay hindi matututulan. Ang lahat ay ginagawa ayon sa kasalukuyan; kahit na pinili at itinalaga ka Niya, ang mga kilos mo ngayon ang magpapasya sa iyong kalalabasan. Kung ikaw ay hindi makasusunod ngayon, ikaw ay aalisin. Kung ikaw ay hindi makasusunod ngayon, paano ka aasang[a] makasusunod kinalaunan? Ngayon na isang napakalaking himala ang nagpakita na sa iyo, hindi ka pa rin naniniwala. Sabihin mo sa Akin, paano mo Siya paniniwalaan kinalaunan, kapag natapos Niya ang Kanyang gawain at hindi na nagsagawa ng ganyang gawain? Sa puntong iyon, mas higit na magiging imposible para sa iyo ang sundin Siya! Kinalaunan, ang Diyos ay aasa sa iyong pag uugali at kaalaman patungkol sa gawain ng Diyos na nagkatawang-tao at ang iyong mga karanasan upang malaman kung ikaw ay makasalanan o matuwid, o malaman kung ikaw ay ginawang sakdal o isang naalis. Nakikita mo ito dapat nang maliwanag ngayon. Ang Banal na Espiritu ay gumagawa sa ganitong paraan: Pinagpapasyahan Niya ang iyong kalalabasan ayon sa iyong pag-uugali ngayon. Sino’ng nagsasabi ng mga salita para sa ngayon? Sino ang nagsasagawa ng mga gawain para sa ngayon? Sino ang magpapasya kung ikaw ba ay naalis ngayon? Sino ang nagpapasya kung gagawin kang perpekto? Hindi ba ito ang Aking ginagawa Mismo? Ako ang nangungusap ng mga salitang ito; Ako ang Siyang nagsasagawa ng mga gawaing ito. Ang pagsumpa, pagkastigo at paghatol sa mga tao, ang lahat ng ito ay bahagi ng Aking gawain. Sa katapusan, ang pag-alis sa iyo ay magiging gawain Ko rin. Ang lahat ay sa Aking sariling gawa! Ang gawin kang perpekto ay gawain Ko, at ang pahintulutan kang matamasa ang mga pagpapala ay gawain Ko rin. Ang lahat ng ito ay Aking sariling gawain. Ang kalalabasan mo ay hindi itinalaga ni Jehova; ito ay pinagpasyahan ng Diyos ng ngayon. Ito ay pinagpasyahan ngayon; hindi ito pinagpasyahan bago likhain ang mundo. Ang ilang kakatwang mga tao ay nagsasabi, “Marahil ay may mali sa Iyong paningin, at hindi Mo ako nakikita sa paraang dapat. Sa huli, makikita Mo kung paano ipahayag ng Espiritu ang lahat!” Orihinal na pinili ni Jesus si Hudas bilang Kanyang alagad. Inaakala ng mga tao na nagkamali si Jesus sa kanya. Paano Niya nagawang pumili ng alagad na magtataksil sa Kanya? Sa simula, walang hangarin si Hudas na pagtaksilan si Jesus. Nangyari lamang ito nang lumaon. Sa panahong iyon, tiningnan ni Jesus si Hudas nang may pagsang-ayon; pinasunod Niya ang taong ito at ginawang katiwala sa kanilang mga pananalapi. Kung alam lamang niya na maglulustay ng pera si Hudas, hindi Niya sana ito gagawing katiwala sa salapi. Ang isa ay magsasabi na hindi alam ni Jesus na ang taong ito ay baluktot at tuso, at dinaya ang kanyang mga kapatid. Kinalaunan, pagkatapos nakasunod ni Hudas sa ilang panahon, nakita siya ni Jesus na dinadaya ang kanyang mga kapatid at dinadaya ang Diyos. Natuklasan din ng mga tao na siya ay palaging gumagastos mula sa lukbutang pansalapi, at sinabi nila ito kay Jesus. Noon lamang nabatid ni Jesus kung ano ang nangyayari. Dahil kailangang isagawa ni Jesus ang gawain ng pagpapapako sa krus at nangailangan ng tao na magtataksil sa Kanya, at nagkataon na naging akma si Hudas para sa pagganap nito, ang sabi ni Jesus, “May isa sa atin ang magtataksil sa Akin. Ang Anak ng tao ay gagamitin ang pagtataksil na ito upang maipako sa krus at sa loob ng tatlong araw ay muling mabubuhay.” Sa oras na iyon, hindi pinili ni Jesus si Hudas na Siya ay pagtaksilan; sa halip, ninais Niyang si Hudas ay maging tapat na alagad. Sa Kanyang pagkagulat, si Hudas ay naging sakim na masamang tao na pinagtaksilan ang Panginoon, at ginamit Niya ang kalagayang ito upang piliin si Hudas para sa gawain. Kung lahat sana ng labindalawang alagad ni Jesus ay tapat, at walang katulad ni Hudas ang napabilang sa kanila, ang tao na magtataksil kay Jesus ay hindi manggagaling sa mga alagad. Ngunit, sa oras na iyon nagkataon lamang na mayroong isa sa kanila ang nasisiyahan sa pagtanggap ng suhol-si Hudas. Kaya ginamit ni Jesus ang taong ito upang matapos ang Kanyang gawain. Napaka-simple nito! Hindi ito itinalaga ni Jesus sa simula ng Kanyang gawain; ginawa lamang Niya ang pasyang ito nang sumulong na ng isang hakbang ang mga bagay. Ito ang pasya ni Jesus, ang pasya ng Espiritu ng Diyos Mismo. Sa panahong iyon, si Jesus ang pumili kay Hudas; nang pinagtaksilan ni Hudas si Jesus, ito ay kagagawan ng Banal na Espiritu upang makamit ang Kanyang sariling layunin; ito ay ang gawain ng Banal ng Espiritu noong panahong iyon. Nang pinili ni Jesus si Hudas, wala Siyang hinala na ito ay magtataksil sa Kanya. Ang alam lamang Niya ay siya si Hudas Iscariote. Ang mga mapapala ninyo ay pagpapasyahan ayon sa inyong antas ng pagpapasakop ngayon at ayon sa paglago ng antas ng inyong buhay, hindi ayon sa pagkaintindi ng mga tao na ito ay itinalaga bago pa man nilikha ang mundo. Dapat mong makita nang malinaw ang mga bagay na ito. Ang kabuuan ng gawaing ito ay hindi isinasagawa ayon sa iyong pag-iisip.
){kind=link}
0 Mga Komento