Sa oras na matalo si Satanas, ibig sabihin, sa oras na lubos na malupig ang tao, mauunawaan ng tao na ang lahat ng gawaing ito ay para sa kapakanan ng kaligtasan, at ang dahilan ng pagliligtas na ito ay upang mabawi sa mga kamay ni Satanas. Ang 6,000 taong gawain ng pamamahala ng Diyos ay nahahati sa tatlong yugto: ang Kapanahunan ng Kautusan, ang Kapanahunan ng Biyaya, at ang Kapanahunan ng Kaharian. Ang tatlong yugtong ito ng gawain ay para lahat sa kapakanan ng kaligtasan ng sangkatauhan, na ang ibig sabihin, ang mga ito ay para sa kaligtasan ng isang sangkatauhan na labis na pinasama ni Satanas. Ngunit, kasabay nito, ang mga ito ay para rin makapagsagawa ang Diyos ng pakikidigma kay Satanas. Kaya, yayamang ang gawain ng pagliligtas ay nahahati sa tatlong yugto, kaya ang pakikidigma kay Satanas ay nahahati rin sa tatlong yugto, at ang dalawang aspeto ng gawain ng Diyos ay sabay na pangangasiwaan.
Ang pakikidigma kay Satanas ay talagang para sa kapakanan ng kaligtasan ng sangkatauhan, at dahil sa ang gawain sa kaligtasan ng sangkatauhan ay hindi isang bagay na maaaring matagumpay na makumpleto sa iisang yugto, ang pakikidigma kay Satanas ay hinati rin sa mga bahagi at yugto, at isasagawa ang digmaan kay Satanas alinsunod sa mga pangangailangan ng tao at sa lawak ng katiwalian ni Satanas sa kanya. Marahil, sa imahinasyon ng tao, siya ay naniniwala na sa digmaang ito ay maghahandang makipagsagupaan ang Diyos laban kay Satanas, sa parehong paraan na ang dalawang hukbo ay maglalaban sa isa’t-isa. Ito lamang ay bagay na kayang guni-gunihin ng talino ng tao, at ito ay lubos na malabo at di makatotohanang mga ideya, ngunit ito ang pinaniniwalaan ng tao. At sapagkat sinasabi Ko rito na ang paraan ng ikaliligtas ng tao ay sa pamamagitan ng pakikidigma kay Satanas, iniisip ng tao na sa ganitong paraan isasagawa ang pakikidigma. Sa gawain sa kaligtasan ng tao, tatlong yugto na ang natupad, ito ay upang sabihin na ang pakikidigma kay Satanas ay hinati sa tatlong yugto bago pa ang lubos na pagkatalo kay Satanas. Ngunit ang panloob na katotohanan ng kabuuang gawain sa pakikidigma kay Satanas ay ang mga epekto nito ay matatamo sa pamamagitan ng pagkakaloob ng biyaya sa tao, at pagiging alay sa kasalanan ng tao, pagpapatawad sa mga kasalanan ng tao, paglupig sa tao, paggawang perpekto sa tao. Sa katunayan, ang pakikidigma kay Satanas ay hindi ang paghandang makipagsagupaan laban kay Satanas, ngunit ang kaligtasan ng tao, ang paggawa sa buhay ng tao, at ang pagbabago sa disposisyon ng tao upang siya ay maglahad ng patotoo sa Diyos. Sa ganito natalo si Satanas. Si Satanas ay matatalo sa pamamagitan ng pagbabago sa tiwaling disposisyon ng tao. Kapag natalo na si Satanas, ito ay, kapag ang tao ay lubos nang ligtas, sa gayon ang napahiyang si Satanas ay tuluyan nang magagapos, at sa ganitong paraan, ang tao ay lubos nang maliligtas. At kaya, ang diwa ng kaligtasan ng tao ay ang pakikidigma kay Satanas, at ang digmaan kay Satanas ay unang-unang masasalamin sa kaligtasan ng tao. Ang yugto sa mga huling araw, kung saan ang tao ay lulupigin, ay ang huling yugto sa digmaan kay Satanas, at ito rin ang gawain sa lubos na kaligtasan ng tao sa sakop ni Satanas. Ang panloob na kahulugan ng paglupig sa tao ay ang pagbabalik ng sagisag ni Satanas, ang tao na pinasama ni Satanas, sa Lumikha kasunod ng kanyang paglupig, sa pamamagitan nito ay pababayaan niya si Satanas at tuluyang magbabalik sa Diyos. Sa ganitong paraan, ang tao ay tuluyan nang maliligtas. At kaya, ang gawain ng panlulupig ay ang huling gawain sa pakikidigma laban kay Satanas, at ang huling yugto sa pamamahala ng Diyos para sa kapakanan ng pagtalo kay Satanas. Kung wala ang gawain na ito, ang lubos na kaligtasan ng tao sa huli ay magiging imposible, ang ganap na pagkatalo ni Satanas ay magiging imposible rin, at ang sangkatauhan ay hindi kailanman makapapasok sa kamangha-manghang hantungan, o makalalaya sa impluwensya ni Satanas. Dahil dito, ang gawain sa pagliligtas ng tao ay hindi maaaring matapos hanggang ang pakikidigma kay Satanas ay matapos, sapagkat ang buod ng gawain sa pamamahala ng Diyos ay para sa kapakanan ng kaligtasan ng tao. Ang pinakaunang sangkatauhan ay nasa mga kamay ng Diyos, ngunit dahil sa tukso at katiwalian ni Satanas, ang tao ay nagapos ni Satanas at nahulog sa mga kamay ng masama. Kaya, si Satanas ay naging bagay na tatalunin sa gawain ng pamamahala ng Diyos. Sapagkat ang tao ay inari ni Satanas, at dahil ang tao ang produkto sa lahat ng pamamahala ng Diyos, kung ililigtas ang tao, kung gayon ay kailangang siyang agawin sa mga kamay ni Satanas, ito ay upang sabihin na ang tao ay kailangang mabawi pagkatapos nitong mabihag ni Satanas. Si Satanas ay natalo sa pamamagitan ng mga pagbabago sa lumang disposisyon ng tao na nagpanumbalik sa kanyang orihinal na pakiramdam, at sa ganitong paraan, ang tao, na nabihag, ay maaaring maagaw muli sa mga kamay ni Satanas. Kung mapalalaya ang tao sa impluwensya at pagkaalipin ni Satanas, mapapahiya si Satanas, ang tao sa huli ay mababawi, at si Satanas ay magagapi. At dahil ang tao ay napalaya mula sa madilim na impluwensya ni Satanas, at ang tao ang magiging samsam sa lahat ng mga labanang ito, at si Satanas ay magiging bagay na parurusahan sa oras na matapos ang labanang ito, pagkatapos na ang kabuuang gawain sa kaligtasan ng sangkatauhan ay makumpleto na.
Ang Diyos ay walang masamang hangarin tungo sa mga nilikha at nagnanais lamang na matalo si Satanas. Lahat ng Kanyang gawain—maging ito man ay pagkastigo o paghatol—ay nakadirekta kay Satanas; ito ay ipatutupad para sa kapakanan ng kaligtasan ng tao, ang lahat ay upang matalo si Satanas, at ito ay mayroong isang layunin: ang makidigma kay Satanas hanggang sa katapusan! At ang Diyos ay hindi magpapahinga hangga’t hindi Siya nagwawagi kay Satanas! Siya ay magpapahinga lamang sa oras na matalo na Niya si Satanas. Sapagkat ang lahat ng gawain na isinagawa ng Diyos ay nakadirekta kay Satanas, at dahil sa ang lahat ng pinasama ni Satanas ay nasa ilalim ng kontrol ng sakop ni Satanas at nabubuhay lahat sa sakop ni Satanas, kung hindi nakipagdigma ang Diyos laban kay Satanas o patnubayan silang humiwalay rito, hindi maglulubay si Satanas sa paghawak niya sa mga taong ito, at hindi sila maaaring matamo. Kung hindi sila natamo, patutunayan nito na si Satanas ay hindi pa natalo, na ito ay hindi pa nadaig. At kaya, sa 6,000-taong plano sa pamamahala ng Diyos, sa unang yugto ginawa Niya ang gawain ng Kautusan, sa ikalawang yugto ginawa Niya ang gawain ng Kapanahunan ng Biyaya, iyon ay, ang gawain ng pagpapako sa krus, at sa ikatlong yugto ginawa Niya ang gawain ng panlulupig sa sangkatauhan. Ang lahat ng gawaing ito ay nakadirekta sa lawak na kung saan pinasama ni Satanas ang sangkatauhan, ang lahat ng ito ay upang matalo si Satanas, at walang isa man sa mga yugto ang hindi para sa kapakanan ng pagtalo kay Satanas. Ang diwa ng 6,000-taong gawain sa pamamahala ng Diyos ay ang digmaan laban sa malaking pulang dragon, at ang gawain ng pamamahala sa sangkatauhan ay ang gawain din ng pagtalo kay Satanas, at ang gawaing pakikidigma kay Satanas. Nakidigma ang Diyos ng 6,000 taon, at kaya gumawa ng 6,000 taon, upang sa huli ay madala ang tao sa bagong kaharian. Kapag si Satanas ay natalo, ang tao ay ganap nang magiging malaya. Hindi ba ito ang pinatutunguhan ng gawain ng Diyos ngayon? Ito ang eksaktong pinatutunguhan ng gawain sa ngayon: ang lubos na pagpapalaya at pagpapakawala sa tao, at nang hindi na siya sakop ng anumang patakaran, o nililimitahan ng anumang mga saklaw o mga pagbabawal. Lahat ng gawaing ito ay ginagawa alinsunod sa inyong tayog at alinsunod sa inyong mga pangangailangan, ibig lang sabihin na kayo ay pinaglalaanan sa kung anuman ang maaari ninyong tapusin. Hindi ito kaso ng “pagtataboy sa isang pato sa dapuan,” ng pamimilit sa inyo na gawin ang mga bagay na lampas sa inyong kakayahan; sa halip, ang lahat ng gawaing ito ay ipinatutupad alinsunod sa inyong aktuwal na pangangailangan. Ang bawat yugto ng gawain ay alinsunod sa totoong pangangailangan at kinakailangan ng tao, at para sa kapakanan ng pagtalo kay Satanas. Sa katunayan, sa pasimula ay walang mga hadlang sa pagitan ng Lumikha at ng Kanyang mga nilikha. Lahat ay dulot ni Satanas. Hindi na magawang makita o mahipo ng tao ang anuman dahil sa panggugulo at katiwalian ni Satanas. Ang biktima ay ang tao, siya ang nalinlang. Sa oras na matalo si Satanas, mamamasdan ng mga nilikha ang Lumikha, at titingnan ng Lumikha ang mga nilikha at magagawang personal na pangunahan sila. Ito lamang ang buhay na dapat taglayin ng tao sa lupa. At kaya, ang gawain ng Diyos una sa lahat ay upang matalo si Satanas, at sa oras na matalo si Satanas, ang lahat ay malulutas. Ngayon, nakita mo na totoong mahalagang bagay para sa Diyos na dumating sa gitna ng tao. Hindi siya dumating upang gugulin ang bawat araw sa paghahanap ng mali sa inyo, upang sabihin ang ganito at ganoon, o para lamang hayaan kayong makita kung ano ang Kanyang itsura, at kung paano Siya magsalita o mamuhay. Ang Diyos ay hindi naging tao para lamang hayaan kayo na tingnan Siya, o upang buksan ang inyong mga mata, o upang hayaan kayo na marinig ang mga misteryo na Kanyang sinalita at ang pitong tatak na Kanyang binuksan. Sa halip, Siya ay naging tao upang matalo si Satanas. Personal Siyang nagpunta sa tao nang nasa katawang-tao upang iligtas ang tao, upang makipagdigma kay Satanas, at ito ang kahalagahan ng Kanyang pagkakatawang-tao. Kung ito ay hindi lamang upang matalo si Satanas, kung gayon Hindi Niya personal na isasagawa ang gawaing ito. Ang Diyos ay dumating sa lupa upang isagawa ang Kanyang gawain sa mga tao, upang personal na ibunyag sa tao ang Sarili Niya, at tulutan ang tao na mapagmasdan Siya; Ito ba ay maliit na bagay? Ito ay tunay na mahalagang bagay! Hindi ito gaya ng iniisip ng tao na ang Diyos ay dumating nang sa gayon ay makita Siya ng tao, nang upang maunawaan ng tao na ang Diyos ay tunay at hindi malabo o hungkag, na ang Diyos ay mataas ngunit mapagkumbaba din. Ganoon lang ba ito kasimple? Ito ay tiyak na dahil pinasama ni Satanas ang laman ng tao, at ang tao ang siyang binabalak iligtas ng Diyos, na kailangang maging tao ang Diyos upang makidigma kay Satanas at personal na maging pastol ng tao. Ito lamang ang kapaki-pakinabang sa Kanyang gawain. Ang dalawang katawang-tao ng Diyos ay lumitaw nang upang matalo si Satanas, at lumitaw din nang upang higit na mailigtas. Iyon ay dahil ang tanging maaaring makidigma kay Satanas ay ang Diyos, maging ito man ay sa Espiritu ng Diyos o sa katawang-tao ng Diyos. Sa madaling sabi, hindi maaaring ang mga anghel ang siyang makidigma kay Satanas, lalong hindi maaaring ito ay ang tao, na ginawang tiwali ni Satanas. Walang kapangyarihan ang mga anghel na gawin ito, at ang tao ay lalo namang mas inutil. Sa gayon, kung nanaisin ng Diyos na trabahuin ang buhay ng tao, kung nanaisin Niyang personal na pumunta sa lupa upang trabahuin ang tao, kung gayon ay kailangan Niyang personal na maging tao, iyon ay, kailangan Niyang personal na suutin ang katawang-tao, at sa Kanyang likas na pagkakakilanlan at sa gawain na kailangan Niyang gawin, pumunta sa tao at personal na iligtas ang tao. Kung hindi, kung ang Espiritu ng Diyos o ng tao ang gumawa sa gawaing ito, kung gayon ang digmaan na ito ay mabibigo magpakailanman na makamit ang epekto nito, at hindi matatapos kailanman. Kapag ang Diyos ay naging tao upang personal na makidigma laban kay Satanas doon pa lamang magkakaroon ng pagkakataon ang tao sa kaligtasan. Bilang karagdagan, sa gayon lang mapapahiya si Satanas, at maiiwang walang kahit anumang pagkakataon na magsamantala o anumang mga plano na isasakatuparan. Ang gawain na isinasagawa ng Diyos na nagkatawang-tao ay di maaaring makamtan ng Espiritu ng Diyos, at lalo pang hindi makakayang gawin sa pangalan ng Diyos ng sinumang tao na makalaman, sapagkat ang gawain na kanyang ginagawa ay para sa kapakanan ng buhay ng tao, at upang baguhin ang tiwaling disposisyon ng tao. Kung ang tao ay makikisali sa digmaang ito, tatakas lamang siya sa kahabag-habag na kaguluhan, at basta na lang hindi kakayaning mapagbago ang tiwaling disposisyon ng tao. Siya ay mawawalan ng kakayahan sa pagliligtas sa tao mula sa krus, o ang panlulupig sa lahat ng mapaghimagsik na katangian ng sangkatauhan, ngunit makakaya lamang na gumawa ng kaunting lumang gawain batay sa tuntunin, o ng anupamang gawain na walang kaugnayan sa pagkatalo ni Satanas. Kaya bakit mag-aalala? Ano ang kabuluhan ng gawain na hindi makakayang matamo ang tao, lalong hindi matalo si Satanas? At kaya, ang digmaan kay Satanas ay maipatutupad lamang ng Diyos Mismo, at hindi basta makakayang gawin ng tao. Ang tungkulin ng tao ay tumalima at sumunod, sapagkat hindi makakayang gawin ng tao ang gawain sa pagbubukas ng bagong panahon, ni, higit pa rito, hindi niya kayang ipatupad ang gawain ng pakikidigma kay Satanas. Maaari lamang mapasaya ng tao ang Lumikha sa ilalim ng pangunguna ng Diyos Mismo, sa pamamagitan nito ay natalo si Satanas; ito lang ang isang bagay na kayang gawin ng tao. At kaya, sa bawat sandaling magsisimula ang isang bagong digmaan, na ang ibig sabihin, sa bawat sandaling magsisimula ang gawain sa bagong panahon, ang gawaing ito ay personal na isasagawa ng Diyos Mismo, sa pamamagitan nito pangungunahan Niya ang buong panahon, at magbubukas ng isang bagong landas para sa kabuuan ng sangkatauhan. Ang pasimula ng bawat bagong panahon ay isang bagong simula sa pakikidigma kay Satanas, sa pamamagitan nito makapapasok ang tao sa mas bago, mas magandang kaharian at isang bagong panahon na personal na pinangungunahan ng Diyos Mismo. Ang tao ang dalubhasa sa lahat ng mga bagay, ngunit silang mga natamo ay magiging mga bunga ng lahat ng digmaan kay Satanas. Si Satanas ang nagpapasama sa lahat ng mga bagay, ito ang talunan sa katapusan ng lahat ng digmaan, at siya ring maparurusahan pagkatapos ng mga digmaan na ito. Sa pagitan ng Diyos, ng tao at ni Satanas, tanging si Satanas ang siyang kasusuklaman at itatakwil. Ang mga natamo ni Satanas ngunit mga hindi nabawing muli ng Diyos, samantala, yaon ang siyang mga makatatanggap ng kaparusahan sa pangalan ni Satanas. Sa tatlong ito, tanging ang Diyos ang dapat sambahin ng lahat ng mga bagay. Yaong mga pinasama ni Satanas subalit mga nabawing muli ng Diyos at mga sinusundan ang landas ng Diyos, samantala, sila ang makatatanggap ng pangako ng Diyos at hahatol sa mga masasamang tao para sa Diyos. Ang Diyos ang tiyak na magiging matagumpay at tiyak na matatalo si Satanas, ngunit sa mga tao ay mayroong mga mananalo at mayroong mga matatalo. Yaong mga mananalo ay mapapabilang sa Matagumpay, at yaong mga matatalo ay mapapabilang sa sawi; ito ang pag-uuri sa bawat isa alinsunod sa uri, ito ang huling kalalabasan ng lahat ng gawain ng Diyos, ito rin ang layunin ng lahat ng gawain ng Diyos, at hindi ito kailanman magbabago. Ang sentro ng pangunahing gawain sa plano sa pamamahala ng Diyos ay nakatuon sa kaligtasan ng tao, at ang Diyos ay naging tao sa kapakanan unang-una ng lahat ng kaibuturang ito, para sa kapakanan ng gawaing ito, at nang upang matalo si Satanas. Ang unang pagkakataon na naging tao ang Diyos ay dahil din upang matalo si Satanas: Personal Siyang naging tao, at personal Siyang ipinako sa krus, upang makumpleto ang gawain ng unang digmaan, na siyang gawain para sa kaligtasan ng sangkatauhan. Gayundin, ang yugto na ito ng gawain ay personal ding ginawa ng Diyos, na naging tao upang isagawa ang Kanyang gawain sa gitna ng tao, upang personal na sabihin ang Kanyang salita at tulutan ang tao na makita Siya. Mangyari pa, hindi maiiwasan na gagawa rin Siya ng ilang ibang gawain habang Siya ay naglalakbay, ngunit ang pangunahing dahilan kung kaya personal Niyang isinasakatuparan ang Kanyang gawain ay upang matalo si Satanas, upang lupigin ang kabuuan ng sangkatauhan, at upang matamo ang mga taong ito. At kaya, ang gawain ng pagkakatawang-tao ng Diyos ay tunay na mahalaga. Kung ang Kanyang layunin ay upang ipakita lang sa tao na ang Diyos ay mapagpakumbaba at nakatago, at ang Diyos ay tunay, kung ito ay para lamang sa kapakanan ng pagsasagawa sa gawaing ito, kung gayon ay hindi na kakailanganin pa na maging tao. Kahit na hindi naging tao ang Diyos, maibubunyag Niya ang Kanyang pagpapakumbaba at pagkatago, ang Kanyang kadakilaan at kabanalan, sa tao nang tuwiran, ngunit ang gayong mga bagay ay walang kinalaman sa gawain ng pamamahala sa tao. Ang mga ito ay walang kakayahan na mailigtas ang tao o gawin siyang ganap, lalong hindi nila kayang talunin si Satanas. Kung ang pagtalo kay Satanas ay kinabibilangan lamang ng pakikipaglaban ng Espiritu laban sa isang espiritu, kung gayon ang ganoong gawain ay magkakaroon nang higit pang mas mababang halaga; wala itong kakayahang matamo ang tao at wawasakin lang ang kapalaran at mga inaasam ng tao. Dahil dito, ang gawain ng Diyos sa kasalukuyan ay may malalim na kabuluhan. Ito ay hindi lang upang makita Siya ng tao, o nang sa gayon ay mabuksan ang mga mata ng tao, o upang bigyan siya ng kaunting pagpapakilos at pampalakas ng loob; ang gayong gawain ay walang kabuluhan. Kung kaya mo lang magsalita ukol sa ganitong uri ng karunungan, kung gayon ay pinatutunayan nito na hindi mo alam ang tunay na kabuluhan ng pagkakatawang-tao ng Diyos.
Ang gawain sa kabuuang plano sa pamamahala ng Diyos ay personal na isasagawa ng Diyos Mismo. Ang unang yugto—ang paglikha sa mundo—personal na isinagawa ng Diyos Mismo, at kung hindi naging ganoon, hindi makakaya ninuman na likhain ang sangkatauhan; ang ikalawang yugto ay ang pagtubos sa kabuuan ng sangkatauhan, at ito ay personal na isinagawa ng Diyos Mismo; ang ikatlong yugto ay malinaw na malinaw: Mayroon pang higit na pangangailangan para sa katapusan ng lahat ng gawain ng Diyos na gagawin ng Diyos Mismo. Ang gawain ng pagtubos, panlulupig, pagtamo, at pagsakdal sa buong sangkatauhan ay personal na isasakatuparan ng Diyos Mismo. Kung hindi Niya personal na gagawin ang gawaing ito, kung gayon ang Kanyang pagkakakilanlan ay hindi maaaring katawanin ng tao, o gagawin ng tao ang Kanyang gawain. Upang matalo si Satanas, upang matamo ang sangkatauhan, at upang mabigyan ang tao ng isang normal na buhay sa lupa, personal Niyang pangungunahan ang tao at personal na gagawa sa tao; para sa kapakanan ng Kanyang kabuuang plano sa pamamahala, at para sa lahat ng Kanyang gawain, kailangang personal Niyang gawin ang gawain na ito. Kung naniniwala lang ang tao na ang Diyos ay dumating upang mamasdan niya at pasayahin siya, kung gayon ang ganoong paniniwala ay walang halaga, walang kabuluhan ang mga ito. Ang kaalaman ng tao ay masyadong mababaw! Sa pamamagitan lamang ng pagpapatupad nito sa Sarili Niya maaaring gawin ng Diyos ang gawaing ito nang ganap at kumpleto. Walang kakayahan ang tao na gawin ito sa pangalan ng Diyos. Yayamang wala siyang pagkakakilanlan ng Diyos o ng Kanyang diwa, wala siyang kakayahang gawin ang Kanyang gawain, at kahit magkaroon man ang tao, hindi ito magkakaroon ng anumang epekto. Ang unang pagkakataon na naging tao ang Diyos ay para sa kapakanan ng pagtubos, upang tubusin ang kabuuan ng sangkatauhan mula sa kasalanan, upang gawing may kakayahan ang tao na maging malinis at mapatawad sa kanyang mga kasalanan. Ang gawain ng panlulupig ay personal ding isinagawa ng Diyos sa tao. Kung, sa yugtong, magsasalita lamang ang Diyos ukol sa propesiya, kung gayon ang isang propeta o sinumang mayroong kaloob ay maaaring matagpuan upang palitan ang Kanyang puwesto; kung ang mga propesiya ay sinasalita lamang, makapaninindigan ang tao sa Diyos. Ngunit kung personal na gagawin ng tao ang gawain ng Diyos Mismo at siyang gagawa sa buhay ng tao, magiging imposible para sa kanya na gawin ang gawaing ito. Ito ay kailangang personal na gawin ng Diyos Mismo: Kailangang personal na maging tao ang Diyos upang magawa ang gawaing ito. Sa Panahon ng Salita, kung ang propesiya ay ipinahahayag lamang, kung gayon si Elias na propeta ay maaaring masumpungan upang gawin ang gawaing ito, at hindi na kakailanganin na personal itong gawin ng Diyos Mismo. Sapagkat ang gawain na isinasagawa sa yugtong ito ay hindi basta pagpapahayag ng propesiya, at dahil higit na kailangan na ang gawain sa mga salita ay gagamitin upang lupigin ang tao at matalo si Satanas, ang gawaing ito ay hindi maaaring gawin ng tao, at kailangang personal na gawin ng Diyos Mismo. Sa Kapanahunan ng Kautusan si Jehovah ay gumawa ng bahagi sa gawain ng Diyos, pagkatapos nito ay nagpahayag Siya ng ilang mga salita at gumawa ng ilang gawain sa pamamagitan ng mga propeta. Iyon ay dahil maaaring humalili ang tao para sa gawain ni Jehovah, at mahuhulaan ng mga manghuhula ang mga bagay at makapagbibigay-kahulugan sa ilang mga panaginip sa Kanyang pangalan. Ang gawain na isinagawa noong pasimula ay hindi ang gawain sa tuwirang pagbabago sa disposisyon ng tao, at walang kinalaman sa kasalanan ng tao, ang tao ay kinailangan lamang na mamalagi sa kautusan. Kaya si Jehovah ay hindi naging tao at hindi ibinunyag ang Sarili Niya sa tao; sa halip Siya ay nagpahayag nang tuwiran kay Moises at sa iba pa, pinagsalita sila at pinagawa sa Kanyang pangalan, at nagbigay daan sa kanila upang tuwirang gumawa sa gitna ng sangkatauhan. Ang unang yugto ng gawain ng Diyos ay ang pangunguna sa tao. Ito ang simula ng digmaan kay Satanas, ngunit ang digmaang ito ay hindi pa opisyal na nagsisimula. Ang opisyal na pakikidigma kay Satanas ay nagsimula sa unang pagkakatawang-tao ng Diyos, at ito ay nagpapatuloy hanggang sa kasalukuyan. Ang unang pagkakataon ng digmaang ito ay nang ang Diyos na nagkatawang-tao ay ipinako sa krus. Ang pagpapako sa krus ng Diyos na nagkatawang-tao ang tumalo kay Satanas, at ito ang unang matagumpay na yugto ng digmaan. Kapag nagsimula ang Diyos na nagkatawang-tao na trabahuin ang buhay ng tao, ito ang opisyal na pagsisimula ng gawain sa pagbawi sa tao, at dahil ito ang gawain sa pagbabago ng dating disposisyon ng tao, ito ang gawain sa pakikidigma kay Satanas. Ang yugto ng gawaing isinagawa ni Jehovah noong pasimula ay ang pangunguna lang sa buhay ng tao sa lupa. Ito ang simula ng gawain ng Diyos, at bagaman hindi pa kabilang dito ang anumang digmaan, o anumang pangunahing gawain, inilatag nito ang saligan para sa digmaang darating. Kinalaunan, ang ikalawang yugto ng digmaan sa panahon ng Kapanahunan ng Biyaya ay kinabibilangan ng pagpapabago sa dating disposisyon ng tao, ibig sabihin ang Diyos Mismo ang pumanday sa buhay ng tao. Ito ay kinailangang personal na gawin ng Diyos: Kinailangan nito na personal na maging tao ang Diyos, at kung hindi Siya naging tao, walang sinuman ang makapapalit sa Kanya sa yugtong ito ng gawain, dahil kumakatawan ito sa gawain ng tuwirang pakikidigma laban kay Satanas. Kung ito ay isinagawa ng tao sa pangalan ng Diyos, kapag tumayo ang tao sa harapan ni Satanas, hindi susuko si Satanas at magiging imposible na talunin ito. Kinailangan na ang Diyos na nagkatawang-tao ang dumating upang talunin ito, sapagkat ang diwa ng Diyos na nagkatawang-tao ay Diyos pa rin, Siya pa rin ang buhay ng tao, at Siya pa rin ang Lumikha; anumang mangyari, ang Kanyang pagkakakilanlan at diwa ay hindi magbabago. At kaya, Siya ay nagsuklob ng katawang-tao at isinagawa ang gawain at binigyang-daan ang ganap na pagsuko ni Satanas. Sa panahon ng pagsisimula ng gawain sa mga huling araw, kung ang tao ang gagawa ng gawaing ito, pinapagpahayag nang tuwiran sa mga salitang ito, kung gayon ay hindi niya magagawang makipag-usap sa kanila, at kung ang propesiya ay ipinahayag, kung gayon ay wala itong kakayahan sa panlulupig ng tao. Sa pamamagitan ng pagkakatawang-tao, dumating ang Diyos upang talunin si Satanas at bigyang-daan ang ganap na pagsuko nito. Lubos Niyang natalo si Satanas, ganap na nalupig ang tao, at lubos na natamo ang tao, at sa gayon ang yugtong ito ng gawain ay makukumpleto, at makakamit ang tagumpay. Sa pamamahala ng Diyos, hindi maaaring humalili ang tao sa Diyos. Lalo na, ang gawain para sa pangunguna sa panahon at paglulunsad sa bagong gawain ay higit na nangangailangan ng pagiging personal na pagsasagawa ng Diyos Mismo. Ang pagbibigay sa tao ng pagbubunyag at paglalaan sa kanya ng propesiya ay maaaring gawin ng tao, ngunit kung ito ay gawain na kailangang personal na gawin ng Diyos, gawain ukol sa digmaan sa pagitan ng Diyos Mismo at ni Satanas, kung gayon ang ganitong gawain ay hindi maaaring isagawa ng tao. Sa panahon ng unang yugto ng gawain, nang wala pang digmaan laban kay Satanas, personal na pinangunahan ni Jehovah ang mga tao ng Israel gamit ang propesiyang ipinahayag ng mga propeta. Pagkatapos nito, ang ikalawang yugto ng gawain ay ang digmaan kay Satanas, at personal na naging tao ang Diyos Mismo, dumating na nasa katawang-tao upang isagawa ang gawaing ito. Ang anumang may kinalaman sa digmaan kay Satanas ay kinapapalooban din ng pagkakatawang-tao ng Diyos, nangangahulugan na ang digmaang ito ay hindi maaaring isagawa ng tao. Kung ang tao ang makikidigma, hindi niya makakayang talunin si Satanas. Paano siyang magkakaroon ng lakas na makipaglaban dito habang nasa ilalim pa rin ng sakop nito? Ang tao ay nasa gitna: Kung ikaw ay hihilig patungo kay Satanas nabibilang ka kay Satanas, ngunit kung iyong napalugod ang Diyos nabibilang ka sa Diyos. Kung ang tao ay hahalili sa Diyos sa gawain ng digmaang ito, makakaya ba niya? Kung nagawa niya, hindi ba maaaring matagal na siyang namatay? Maaaring matagal na siyang nakapasok sa mundo sa ibaba? At kaya, hindi kayang palitan ng tao ang Diyos sa Kanyang gawain, na ibig sabihin na hindi taglay ng tao ang diwa ng Diyos, at kung ikaw ay nakipagdigma kay Satanas kakayanin mong matalo ito. Maaari lamang gumawa ng ilang gawain ang tao; maaari lamang makahalina ng ilang tao, ngunit hindi siya maaaring humalili sa Diyos sa gawain ng Diyos Mismo. Paano makikidigma ang tao laban kay Satanas? Ikaw ay kukuning bihag ni Satanas bago ka pa man magsimula. Ang Diyos Mismo lamang ang maaaring makidigma kay Satanas, at sa batayang ito ang tao ay maaaring sumunod sa Diyos at sundin Siya. Sa paraan lang na ito maaaring matamo ng Diyos ang tao at makatatakas sa pagkakagapos kay Satanas. Masyadong limitado ang maaaring makamtan ng tao gamit ang kanyang karunungan, awtoridad at mga kakayahan; hindi niya kakayaning gawing buo ang tao, ang pangunahan siya, at, higit pa rito, ang talunin si Satanas. Hindi kakayanin ng talino at karunungan ng tao na hadlangan ang mga pamamaraan ni Satanas, kaya papano siya makikidigma rito?
Lahat ng niyaong mga nagnanais na gawing perpekto ay magkakaroon ng pagkakataon na gawing perpekto, kaya ang lahat ay kailangang huminahon: Sa hinaharap papasukin mo ang lahat ng hantungan. Ngunit kung ayaw mong gawing perpekto, at ayaw mong pumasok sa kamangha-manghang kaharian, kung gayon sarili mo nang suliranin iyon. Lahat niyaong mga nagnanais na gawing perpekto at tapat sa Diyos, lahat niyaong mga sumusunod, at lahat niyaong mga tumutupad nang tapat sa kanilang tungkulin—lahat ng gayong mga tao ay maaaring gawing perpekto. Ngayon, lahat niyaong mga hindi tumutupad nang tapat sa kanilang tungkulin, lahat niyaong mga hindi tapat sa Diyos, lahat niyaong mga hindi sumusuko sa Diyos, lalo na ang mga nakatanggap ng pagliliwanag at pagpapalinaw ng Banal na Espiritu ngunit hindi naman isinasagawa ito—ang lahat ng gayong mga tao ay hindi maaaring gawing perpekto. Lahat niyaong mga nagnanais na maging tapat at susunod sa Diyos ay maaaring gawing perpekto, kahit sila ay ignorante nang bahagya; lahat niyaong mga nagnanais na magpatuloy ay maaaring maging sakdal. Hindi na kailangang mag-alala ukol dito. Hangga’t nagnanais kang magpatuloy sa direksiyon na ito, maaari kang gawing perpekto. Ayaw Kong pabayaan o alisin ang sinuman sa inyo, ngunit kung hindi magsusumikap ang tao nang mabuti, kung gayon ay sinisira mo lamang ang iyong sarili; hindi Ako ang siyang mag-aalis sa iyo, kundi ikaw mismo. Kung ikaw mismo ay hindi magsusumikap nang mabuti—kung ikaw ay tamad, o hindi ginagampanan ang iyong tungkulin, o hindi ka tapat, o hindi mo hinahanap ang katotohanan, at palaging ginagawa ang anumang iyong maibigan, gugugol ng salapi at magkakaroon ng mga ugnayang seksuwal, kung gayon ay hinahatulan mo ang iyong sarili, at hindi ka nararapat kahabagan ninuman. Ang Aking layunin ay para lahat kayo ay gawing perpekto, at kahit matamo man lamang, nang upang ang yugtong ito ng gawain ay matagumpay na makumpleto. Ang kahilingan ng Diyos na ang bawat tao ay gagawing perpekto, sa huli ay matamo Niya, upang lubos Niyang malinis, at upang maging yaong Kanyang iniibig. Hindi na mahalaga kung sabihin Ko mang kayo ay paurong o mababa ang uri—ito ay totoong lahat. Ang pagsasabi Ko nito ay hindi nagpapatunay na layunin Kong pabayaan kayo, na nawalan na Ako ng pag-asa sa inyo, lalong hindi na ayaw Kong iligtas kayo. Naparito Ako ngayon upang trabahuin ang gawain para sa inyong kaligtasan, na ibig lang sabihin na ang gawain na aking isasagawa ay isang pagpapatuloy lang ng gawain ng pagliligtas. Ang bawat tao ay may pag-asa upang gawing perpekto: Ito ay kung ikaw ay nakahanda, ito ay kung ikaw ay maghahangad, sa katapusan magagawa mong makamit ang mga epekto, at walang sinuman sa inyo ang mapababayaan. Kung mababa man ang iyong uri, ang Aking mga kakailanganin sa iyo ay alinsunod sa kababaan ng iyong uri; kung mataas ang iyong uri, ang Aking mga kakailanganin sa iyo ay alinsunod sa kataasan ng iyong uri; kung ikaw ay ignorante at mangmang, ang Aking mga kakailanganin sa iyo ay alinsunod sa iyong kamangmangan; kung ikaw ay may pinag-aralan, ang Aking mga kakailanganin sa iyo ay alinsunod sa antas ng iyong pinag-aralan; kung ikaw ay nakatatanda, ang Aking mga kakailanganin sa iyo ay alinsunod sa iyong katandaan; kung ikaw ay may kakayahang magbigay ng kagandahang-loob, ang Aking mga kakailanganin sa iyo ay ibabatay dito; kung sasabihin mong hindi ka makapagbibigay ng kagandahang-loob, at magagampanan mo lamang ang isang partikular na tungkulin, maging ito man ay pagpapalaganap ng ebanghelyo, o pag-aalaga sa iglesia, o pagdalo sa iba’t-ibang mga pangkalahatan na ugnayan, Ang Aking pagka-perpekto sa iyo ay alinsunod sa tungkulin na iyong ginagampanan. Ang pagiging tapat, ang pagsunod hanggang sa katapusan, at ang paghangad ng pinakadakilang pag-ibig sa Diyos—ito ang kailangan mong maisakatuparan, at wala nang iba pang mas magandang mga pagsasagawa kaysa sa tatlong bagay na ito. Sa huli, kinakailangang makamit ng tao ang tatlong bagay na ito, at kung kaya niyang makamit ang mga ito siya ay gagawing perpekto. Ngunit, sa ibabaw ng lahat, dapat kang talagang maghangad, dapat kang aktibong magpatuloy nang pasulong at pataas, at huwag maging walang kibo tungo rito. Aking nasabi na ang bawat tao ay may pag-asang gawing perpekto, at may kakayahang gawing perpekto, at ito’y kabilang, ngunit kung hindi mo susubukang maging mas mahusay sa iyong paghahangad, kapag hindi mo nakamit ang tatlong mga batayan na ito, kung gayon sa bandang huli, dapat kang maalis. Nais Ko na ang lahat ay makahabol, nais na ang lahat ay makamtan ang gawain at ang pagliliwanag ng Banal na Espiritu, at magawang sumunod hanggang katapusan, sapagkat ito ang tungkulin na dapat gampanan ng bawat isa sa inyo. Kapag nagampanan na ninyong lahat ang inyong tungkulin, lahat kayo ay magagawang perpekto, magkakaroon din kayo ng matunog na patotoo. Ang lahat ng mayroong patotoo ay yaong mga naging matagumpay laban kay Satanas at natamo ang pangako ng Diyos, at sila ay ang mga mananatili upang manirahan sa kamangha-manghang hantungan.
){kind=link}
0 Mga Komento